Niets is plat behalve Nico''s liedje
Door: Cécile en Nico
Blijf op de hoogte en volg Nico en Cécile
10 April 2017 | Frankrijk, Saint-Moré
Wat hebben we een toch een geluk. Gisteren een gezellige avond, eerst samen met Marjolein pizza gegeten en daarna flink nagetafeld, en vandaag een heerlijke dag. De kilometers, eentje meer of minder, maken niks meer uit. Vanochtend zijn we het hotel, waar we niet konden ontbijten, uit gevlucht. Alleen de kamer was schoon, maar verder moest je niet kijken. Een stukje teruggelopen naar Cravant en in het dorpscafé een klein ontbijtje gekregen. Fijn dat we aan de koffie onze handen konden opwarmen, want de tent was gewoon koud. Eenmaal op weg merken we snel wat voor een dag het wordt, stijgen en dalen en niet te zuinig. Op het kaartje zien we wel steeds hoogtelijnen, maar vandaag hebben we ze eens goed bestudeerd en nu begrijpen we ze ook echt! Jezus, één afdaling levert enorm trillende benen op en daarna zijn we blij dat we heelhuids beneden komen. We stellen ons voor dat je zo'n afdaling moet doen met slecht weer of als je stukken ouder bent. Dat valt dan beslist niet mee. Meestal pauzeren we tussen de anderhalf à twee uur en het is onvoorstelbaar hoe lekker een bankje op de juiste plek dan kan zijn. Wat troffen we het vandaag! Mandarijnen, brood, yoghurtjes en wat te drinken gaan er dan altijd wel in.
Cécile moet de eerste 50 meter na de pauze steeds even langzaam opstarten, ze loopt dan zeer rustig maar ziet hierdoor het meest. Gisteren een marterachtige. Waarschijnlijk was het ook een marter, maar mogelijk een hermelijn of fret. Natuurlijk te laat met het fototoestel. Vandaag ziet ze een geweldige sliert rupsen. De (dennen-)processierups, en later een kleine slang. Die gaan allebei langzaam, dus dat lukt wel om te fotograferen.
We zijn eigenlijk best weinig verkeerd gelopen maar vandaag is het weer een keer zover. Weer met dat gehannes met de GR-route die we af en toe moeten volgen ipv de Santiago-route. We hebben nog zo goed gekeken: we wisten dat we nauwelijks meer hoefden te klimmen en dat er een klein afslag je was. Nico zegt bij dat punt nog: "I love it when a plan comes together". En wij lopen en klimmen! Na 20 minuten vertrouwt Cécile het niet meer. Dus terug naar dat punt. Opnieuw lezen. Oooooohh...zit het zo!
Nou ja, zoals ik in het begin al zei, we kijken niet meer op een kilometertje en dat is ook zo. We hebben gewoon schik. Nico begint weer een liedje van Urbanis te zingen, een franse liedje waarvan hij alleen de eerste regel nog kent en hij baalt er meer van dat ie de rest niet meer weet dan dat we meer kilometers moeten lopen.
We komen wat later aan in Lac Sauvin. De accomodatie is leuk. Geschikt oor grote groepen en achter onze gite staat een circustent waar kinderen "circus leren" of zoiets. (Niet helemaal het frans begrepen) De kinderen hebben een schoolreisje en eten in hetzelfde gebouw als wij, maar gelukkig in een andere ruimte, aan de overkant van de straat. Wat een herrie! Het eten is perfect en echt weer op zijn frans en we worden bediend door een hartelijke Christiana die telkens komt kijken of we genoeg te eten hebben. Starten met kir-likeur en chips, daarna salade, aardappelgratin met super mals varkensvlees en een heerlijke jus, kaasplateau met sla en ijs en fruit als dessert. Altijd overal ook weer stokbrood erbij natuurlijk. (Ab, je kent het) En wijn. Nou, het was meer dan genoeg. Tijdens het eten luisteren we naar Quand les Zoziaux chantent dans les boss en Nico kent al snel de tekst weer die hij als 18 jarige ook heeft vertaald. Een "plat" liedje. (voor de liefhebber: https://youtu.be/5k4hSm1P7rE ) . Dol lopen we terug naar ons huisje en wordt de blog nog even geschreven. Bij voorbaat excuus voor eventuele schrijffouten.
Cécile moet de eerste 50 meter na de pauze steeds even langzaam opstarten, ze loopt dan zeer rustig maar ziet hierdoor het meest. Gisteren een marterachtige. Waarschijnlijk was het ook een marter, maar mogelijk een hermelijn of fret. Natuurlijk te laat met het fototoestel. Vandaag ziet ze een geweldige sliert rupsen. De (dennen-)processierups, en later een kleine slang. Die gaan allebei langzaam, dus dat lukt wel om te fotograferen.
We zijn eigenlijk best weinig verkeerd gelopen maar vandaag is het weer een keer zover. Weer met dat gehannes met de GR-route die we af en toe moeten volgen ipv de Santiago-route. We hebben nog zo goed gekeken: we wisten dat we nauwelijks meer hoefden te klimmen en dat er een klein afslag je was. Nico zegt bij dat punt nog: "I love it when a plan comes together". En wij lopen en klimmen! Na 20 minuten vertrouwt Cécile het niet meer. Dus terug naar dat punt. Opnieuw lezen. Oooooohh...zit het zo!
Nou ja, zoals ik in het begin al zei, we kijken niet meer op een kilometertje en dat is ook zo. We hebben gewoon schik. Nico begint weer een liedje van Urbanis te zingen, een franse liedje waarvan hij alleen de eerste regel nog kent en hij baalt er meer van dat ie de rest niet meer weet dan dat we meer kilometers moeten lopen.
We komen wat later aan in Lac Sauvin. De accomodatie is leuk. Geschikt oor grote groepen en achter onze gite staat een circustent waar kinderen "circus leren" of zoiets. (Niet helemaal het frans begrepen) De kinderen hebben een schoolreisje en eten in hetzelfde gebouw als wij, maar gelukkig in een andere ruimte, aan de overkant van de straat. Wat een herrie! Het eten is perfect en echt weer op zijn frans en we worden bediend door een hartelijke Christiana die telkens komt kijken of we genoeg te eten hebben. Starten met kir-likeur en chips, daarna salade, aardappelgratin met super mals varkensvlees en een heerlijke jus, kaasplateau met sla en ijs en fruit als dessert. Altijd overal ook weer stokbrood erbij natuurlijk. (Ab, je kent het) En wijn. Nou, het was meer dan genoeg. Tijdens het eten luisteren we naar Quand les Zoziaux chantent dans les boss en Nico kent al snel de tekst weer die hij als 18 jarige ook heeft vertaald. Een "plat" liedje. (voor de liefhebber: https://youtu.be/5k4hSm1P7rE ) . Dol lopen we terug naar ons huisje en wordt de blog nog even geschreven. Bij voorbaat excuus voor eventuele schrijffouten.
-
11 April 2017 - 09:36
Jose :
Hahahaha, ik zie het zo voor me!!
Wat een leuke avonturen maken jullie mee, goed te lezen dat jullie gewoon schik hebben en genieten van alles wat er op jullie padje komt met een gezonde dosis humor, lachen.
Cecile, doe de groetjes aan Hannibal, I love it too, groetjes xx -
11 April 2017 - 10:44
Ria Van Jan:
Hahaha, geweldig en wat toepasselijk! jullie levenspad staat boven beschreven! Door bergen en door dalen lopen jullie het leven door. Af en toe een vloek, moet kunnen en de H. Jacobus vergeeft het je direct, en als een rode draad het lied met toepasselijke tekst van Urbanus in jullie hoofden. Hoe kom je er op Nico? Maar bovenal de schik en de humor blijven in stand. Kostbaar ook dat jullie het samenzijn bewaken, leuk als andere pelgrims even meelopen maar.... niet te lang.
Wie weet Cecile, zie je bij de opstart nog wat paaseitjes liggen. Veel succes en veel plezier verder.
lieve groet, jan en ria -
11 April 2017 - 19:48
Jacqueline Crijns:
Wat een geweldig mooi reisverslag schrijven jullie ondertussen. Al bijna een maand onderweg en ondertussen in Frankrijk gearriveerd. Nog even en dan passeren jullie de grens met Spanje. Onvoorstelbaar prachtig wat je onderweg tegen komt. Het voorjaar was er zondag even en maar maandag en vandaag was het weer 10 graden. Brrr koud. Alles loopt mooi uit en dat is gewoon genieten, ondanks de kou. Fijne Passen straks. Geniet verder van jullie tocht!Groetjes Jacqueline -
11 April 2017 - 20:32
Miek Van Ass:
Hoi Cecile en Nico,
Wat geniet ik van jullie reisverslag! Ik zou zo een paar dagen mee willen lopen. Het zal ook weleens afzien zijn maar dan is het eten en de rust s'avonds extra fijn.
Lieve groeten Miek -
11 April 2017 - 23:00
Nolly:
Hoi luitjes, wat heerlijk te lezen dat jullie ook zoveel plezier beleven en dat zelfs 'n verkeerdloper komisch wordt opgepakt en een km meer of minder dan niet uitmaakt! Heel goed want je zou er ook chagrijnig van kunnen worden: niet doen en er af en toe een sappig liedje tegenaan galmen maakt de tocht alleen maar prettiger!
Zou toch best deze leuke momenten in het echie willen meebeleven!! Kussies....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
