Bezoek

Vrolijk Pasen allemaal.
Twee dagen samen in één verslagje want we wilden natuurlijk wel met Maud en Mitchel s'avonds op stap.

Voor vandaag staat een lange dag gepland dus we zijn vroeg uit de veren. Bij het afscheid van Michel en Marie bewonderen we nog de hele wand met opgezette dieren. Michel vertelt dat hij deze allemaal als vrachtchauffeur zelf gevonden heeft langs de weg. Behalve de kop van het everzwijn, die heeft hij gekregen. Er staat teveel om op te noemen (zie foto) en in hun huis is het niet overdreven maar heeft het een natuurlijke plaats.
Het is de bedoeling dat we tot Raveaux komen waar Maud en Mitchel ons oppikken. Zij zijn vanmorgen met de auto vertrokken, wat iets sneller gaat dan lopen, vanuit Druten en ze hebben 2 kamers in de buurt van ons eindpunt geboekt. Wat een luxe, we hoeven niets te regelen en we kunnen in de auto stappen die ons naar het hotel brengt als we aan het eind van de dag 'klaar' zijn met lopen.
Maar voorlopig is het nog niet zover, 34 km te gaan vandaag, een mooie test voor.... Ja voor wat eigenlijk?
We zitten al op een bankje voor het kerkje, er zijn een achttal mensen petanque aan het spelen op het speelveldje naast ons bankje, hoe idyllisch wil je het hebben, als Maud en Mitchel aan komen rijden. We staan elkaar te omhelzen zo'n beetje midden op de petanque baan. Gelukkig zijn er geen ballen geraakt.
Ze hebben broodjes, drop en chips en sapjes voor ons meegenomen! Cécile, het dropmonster, staat al 4 weken droog, dus dit was zeker een goede keuze. En dat slokje cola is ook heerlijk als je de hele dag kraanwater drinkt.
Na een gezellige avondje samen in Chérise-sur-Loire toch weer op tijd onder de wol.
De volgende dag......
De gastheer en gastvrouw van de chambres d' hotel zijn pas twee maanden geleden begonnen en ze hebben veel werk van het ontbijt gemaakt. Heerlijk wat er allemaal voorgeschoteld wordt. Gewoon gênant overvloedig voor pelgrims, maar we hebben geleerd om te nemen wat aangeboden wordt; je hoort ons niet klagen.
Maud en Mitchel zetten ons weer netjes af bij de kerk van Raveaux en we spreken af morgenmiddag weer contact te hebben en een gezamelijk onderkomen te hebben 50 km verderop. Het gebied ten zuiden van de Loire lijkt op Groningen. Het is plat met mega grote weilanden. Een dag om even door te zetten.
Als we op ons plekje zijn aangekomen is de ontmoeting weer bijzonder. Jean-Paul en zijn vrouw Marie zijn erg geïnteresseerd. Jean-Paul neuriet heel de tijd en Cécile vraagt of hij van muziek houdt. Hij vertelt dat hij als organist vanavond om 9 uur in de plaatselijke kerk in de Paasmis gaat spelen. En dat deed de vader van Cécile vroeger ook veel!
We hebben net het dessert op als Marie en Jean-Paul roepen, 'we moeten nu gaan. Laat alles maar staan. De achterdeur kan gewoon open blijven'. En weg zijn ze. Zitten we met ons tweetjes in een heel groot en prachtig huis.