Sokkenwissel
Door: Cécile en Nico
Blijf op de hoogte en volg Nico en Cécile
18 Mei 2017 | Frankrijk, Osserain-Rivareyte
Een rustdag doet wonderen en we willen graag weer verder. Cécile vraagt bij de receptie nog een vuilniszak en knipt er gaten in voor het hoofd en de armen. Dit gaat binnenkort de laatste mode worden in Zuid Frankrijk. (Zie foto). De voorspelling is dat het de hele dag gaat regenen en we kunnen je nu al vertellen dat de voorspelling uitgekomen is.
Door de regen is het lastig om een pauze plekje te vinden. Denken we bij een bushokje te kunnen gaan zitten, lopen er twee blaffende honden in de tuin pal naast het bushokje die pas stoppen met blaffen als we uit zicht zijn. Tsja, het is ook hondenweer.
We hebben geluk als we een bouwvakker net van een schuur naar zijn auto zien lopen. Cécile vraagt of we even in de schuur kunnen schuilen om wat te eten. Ze zijn met z'n tweeën de schuur aan het renoveren, maar we kunnen wel in een hoekje zitten. Ze maken direct van wat planken en stenen een bank voor ons en we krijgen een slok koffie uit de thermoskan van één van hen. Nadat we iets gegeten en gedronken hebben, gaat de poncho weer aan en hup de regen in. Na een paar minuten komen we erachter dat het beter was geweest als we droge sokken hadden aangetrokken, we soppen flink in de schoenen. Hiermee kunnen we niet nog 15 km lopen want dan houden we de voeten niet heel. Gelukkig zien we snel een overkapping van een oude verlaten houtzagerij. Er ligt veel hout in en we vinden een plekje om te zitten door een bok op de zijkant te leggen. Zo goed en kwaad als mogelijk wisselen we één voor één onze sokken. Nadat Cécile klaar is zijn de vingers van Nico zo wit en gevoelloos dat Cécile moet helpen met de schone sokken aandoen en de veters strikken. Het loopt een stuk fijner nu en we laten ons niet kisten door een beetje water. Nico zegt ongeveer 20 keer dat hij denkt dat het lichter wordt en dat het lijkt op te klaren, een echte padvinder. Cécile moet er steeds om lachen en loopt met een grote glimlach in de regen en wat vandaag valt.......
Vandaag slapen we bij een gepensioneerde vrijgezel in zijn ouderlijk huis. Pascal komt ons bij de kerk van Sauveterra ophalen en hij vindt het heel erg dat we een drie kwartier op hem hebben moeten wachten maar dat is hem al vergeven als we zijn lach zien, met twee tanden en drie gouden, en in zijn warme auto ziten. Hij is speciaal een paar dagen de Camino gaan lopen om te begrijpen waar een pelgrim behoefte aan heeft en hij heeft goed opgelet. Hij wijst al naar de bak met oude kranten voordat we het konden vragen. De vieze en natte kleren gaan in de wasmachine en wasdroger. We krijgen eerst thee en ondertussen belt Pascal voor onze volgende twee adresjes. De zingende bask in Ostabat morgen zit al vol Harry, (bon camino voor jou binnenkort) maar een dorpje 3 km verder heeft nog plaats. En overmorgen is dan de eerste in Spanje, iets voorbij Saint-Jean-pied-de-port.
Daarna naar de kamer en douchen. Wat kan dat toch heerlijk zijn en we zijn helemaal bij en blij. Na het eten is alle was alweer klaar, schoon en droog. Nog even de krantenproppen in de schoenen verwisselen, Pascal heeft ze al recht voor de verwarming in zijn kantoortje gezet, en dan zijn de schoenen morgen zeker droog van binnen, klaar voor een nieuwe dag.
Door de regen is het lastig om een pauze plekje te vinden. Denken we bij een bushokje te kunnen gaan zitten, lopen er twee blaffende honden in de tuin pal naast het bushokje die pas stoppen met blaffen als we uit zicht zijn. Tsja, het is ook hondenweer.
We hebben geluk als we een bouwvakker net van een schuur naar zijn auto zien lopen. Cécile vraagt of we even in de schuur kunnen schuilen om wat te eten. Ze zijn met z'n tweeën de schuur aan het renoveren, maar we kunnen wel in een hoekje zitten. Ze maken direct van wat planken en stenen een bank voor ons en we krijgen een slok koffie uit de thermoskan van één van hen. Nadat we iets gegeten en gedronken hebben, gaat de poncho weer aan en hup de regen in. Na een paar minuten komen we erachter dat het beter was geweest als we droge sokken hadden aangetrokken, we soppen flink in de schoenen. Hiermee kunnen we niet nog 15 km lopen want dan houden we de voeten niet heel. Gelukkig zien we snel een overkapping van een oude verlaten houtzagerij. Er ligt veel hout in en we vinden een plekje om te zitten door een bok op de zijkant te leggen. Zo goed en kwaad als mogelijk wisselen we één voor één onze sokken. Nadat Cécile klaar is zijn de vingers van Nico zo wit en gevoelloos dat Cécile moet helpen met de schone sokken aandoen en de veters strikken. Het loopt een stuk fijner nu en we laten ons niet kisten door een beetje water. Nico zegt ongeveer 20 keer dat hij denkt dat het lichter wordt en dat het lijkt op te klaren, een echte padvinder. Cécile moet er steeds om lachen en loopt met een grote glimlach in de regen en wat vandaag valt.......
Vandaag slapen we bij een gepensioneerde vrijgezel in zijn ouderlijk huis. Pascal komt ons bij de kerk van Sauveterra ophalen en hij vindt het heel erg dat we een drie kwartier op hem hebben moeten wachten maar dat is hem al vergeven als we zijn lach zien, met twee tanden en drie gouden, en in zijn warme auto ziten. Hij is speciaal een paar dagen de Camino gaan lopen om te begrijpen waar een pelgrim behoefte aan heeft en hij heeft goed opgelet. Hij wijst al naar de bak met oude kranten voordat we het konden vragen. De vieze en natte kleren gaan in de wasmachine en wasdroger. We krijgen eerst thee en ondertussen belt Pascal voor onze volgende twee adresjes. De zingende bask in Ostabat morgen zit al vol Harry, (bon camino voor jou binnenkort) maar een dorpje 3 km verder heeft nog plaats. En overmorgen is dan de eerste in Spanje, iets voorbij Saint-Jean-pied-de-port.
Daarna naar de kamer en douchen. Wat kan dat toch heerlijk zijn en we zijn helemaal bij en blij. Na het eten is alle was alweer klaar, schoon en droog. Nog even de krantenproppen in de schoenen verwisselen, Pascal heeft ze al recht voor de verwarming in zijn kantoortje gezet, en dan zijn de schoenen morgen zeker droog van binnen, klaar voor een nieuwe dag.
-
19 Mei 2017 - 18:24
Ria Van Jan:
Stoer broertje van Jan en stoere Cecile, wat doen jullie het goed! Groot respect voor jullie.
Jullie gaan diep, heel diep. Deze periode in jullie leven geeft zo ontzettend veel, daar kan Paulo Coelho nog een puntje aan zuigen! Wij zijn hier met andere "oppervlakkige zaken" druk. Dit stukje levenspad zal jullie nog intenser naar elkaar brengen en dragen jullie altijd mee. Volgens mij staat er bij de Spaanse grens, Saint- Jean-pied-de-port iemand die elke pelgrim op video zet, en via een bepaalde site kan volgen. Jammer genoeg weet ik niet welke site! Wellicht kan een van de meisjes (dochters) hier achter komen. Blijf intens, blijf genieten, blijf doorzetten. Lieve groet van ons -
19 Mei 2017 - 18:42
Nolly:
Tjee zeg, wat een waterige dag hebben jullie gisteren gehad!!! Best balen natuurlijk! Alles doorweekt, gewoon klets klieder nat!! Sorry, maar bij ons in Winssen was het goed te doen, beetje miezer 's ochtends maar in de middag kon ik onze drie kleinste kleinkinderen wel ff buiten laten in de zon en lekkere temperatuur!!
Gelukkig zijn er in Frankrijk zóóó vééél aardige, behulpzame mensen die jullie op allerlei manieren steunen om deze super wandeltocht tot een prachtig eind te brengen!
De heerlijke geur van de houtzagerij komt hier binnen, die zijn we regelmatig tegengekomen tijdens onze vakanties in dit mooie land! Lekker sokken verwissel plekje! Knap dat jullie er gewoon de moed inhouden en de lol erin blijven zien ook al heeft Nico verkleumde en gevoelloze vingers. Niet teveel over nadenken en gaan.....
De hulp die de goudgetande vrijgezel jullie biedt is uiteraard een welkom genot, was droog, kranten in de schoenen, fijne douche en hopelijk had hij 'n smakelijk maaltje bereid!?
Morgen de 20ste mei Spanje in, wat gaat het snel (voor ons), tapas all over the place, geniet van dit genot!! Het lijken al de laatste loodjes te worden, het einde komt in zicht. Hou dat vast want jullie zijn er 'bijna'. Voor morgen lekker wandelweer en gaan....
XXX
-
19 Mei 2017 - 23:34
Kitty:
Hola hooola (Spaans ;-))
Succes in het Spaanse landschap!
X Kitty -
20 Mei 2017 - 10:13
Mieke Van S:
Goeie morgen Cecille en Nico
En jullie afzien in de regen en wij thuis genieten van de belevenissen.
Maar hoe meer jullie moeten afzien zoveel meer genieten van de kleine geneugten, droog plekje om te eten en rusten, droge sokken , en een goede slaapplek. Hoe goed kun je het hebben!!!!!
En al bijna in Spanje met weer indrukwekkende gebeurtenissen.... En wij mogen dat allemaal meebeleven Dankjulliewel daarvoor en goeie reis verder
Lieve groet Mieke -
20 Mei 2017 - 11:22
Henk Murraij:
Hallo lieve Cecile en Nico,
Wat zijn jullie mooie pelgrims. Heerlijk om met jullie op te lopen.
Wat maken jullie een mooie zielereis.......
De klim naar Saint Sever, die jullie helemaal niet als stijl ervaren. Prachtig. Wat voor de één stijl is is voor de ander een hele andere waarheid. Mooi te lezen wat jullie waarheid is. Dat is echt genieten met vertrouwen...... Voelen jullie de groei?
Ja, hoe sommige aan slaapplaatsen komen, of dat nu per bus of per auto is....... als het hierdoor vol is, is het simpel. Jacobus heeft hele andere plannen met jullie.... en dat ervaar je even later dan ook......
Frankrijk is bijna ten einde. Wow, wat hebben jullie een mooie reis gekregen van de Kosmos en wat neemt Jacobus jullie mee aan de hand.
Geniet nog even van Frankrijk enne.....
Bon camino wordt zometeen buen camino.
Een bewonderaar
Dikke knuffel
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
