Dag Tine
Door: Cécile en Nico
Blijf op de hoogte en volg Nico en Cécile
28 Mei 2017 | Spanje, Grañón
Na yoghurt, een banaan en wat druiven vertrekken we samen met Tine. Het is direct klimmen en de heuvels rechts van ons kleuren rood, alsof we in Australië zijn.
Zonder koffie vertrekken valt niet mee, en we kijken uit naar de eerste pauze voor een bakkie, jus d'orange en een bocadillos. Gelukkig is er na twee uurtjes een barretje open.
Het is de laatste dag voor Tine, ze loopt nog 20 km tot Santa Domingo en dan pakt ze de bus terug naar Logroňo om de volgende dag het vliegtuig vanuit Madrid naar Kopenhagen te nemen.
We konden het goed samen vinden, hadden hetzelfde tempo en mooie gesprekken onderweg. Net als Nico kon ze tijdens het lopen al uren hunkeren naar een cola, hopelijk te verkrijgen in het volgende dorpje op de route. Tine heeft na de 8 dagen wandelen geen zin om ermee te moeten stoppen en al moeite om zich voor te stellen om maandag weer aan het werk te gaan. Ze vraagt zich af hoe wij dat straks gaan ervaren en wij natuurlijk ook, maar we hebben besloten om daar niet aan te denken de komende weken. Misschien de laatste twee dagen ofzo. We vragen aan Tine voor de grap of we misschien langzamer moeten gaan lopen zodat het nog iets langer duurt voordat het stopt en ze overweegt nog om toch nog één dorpje verder met ons mee te lopen, maarja, uiteindelijk slaat dat natuurlijk nergens op. Het is zoals het is. Al voor de middag zijn we in Santa Domingo waar Cécile en Tine de kathedraal bezoeken. Er is een legende over een duits echtpaar en hun zoon, op weg naar Santiago, waar een kip en een haan ook een rol in spelen en daarom zitten deze dieren in de kathedraal in een hok zitten, achter glas. Even maar googelen voor de details.
Een laatste colaatje samen en we nemen afscheid. 'Binden maar niet hechten', de uitspraak van Henk, schiet ons meerdere malen door het hoofd. Niet gemakkelijk vandaag.
We gaan een plaatsje verder naar Groñon, waar we in de Auberge niet veel bed-keus meer hebben. Maakt niet uit, op het eind van de dag, en dat is voor pelgrims ongeveer 21.00 uur, is iedereen moe en kruipt in bed.
We eten gezamelijk met een man of 20, de meerderheid bestaat uit Italianen, zowel lopend als op de fiets. Natuurlijk een uitgelezen moment om even te vermelden dat vanmiddag Tom Dumoulin, een nederlander, de Giro heeft gewonnen.
In het stapelbed boven Cécile slaapt een vrij zwijgzame japanner, Paul, die beleefd vraagt hoe laat wij morgen willen opstaan. 'Ongeveer 6 uur' geven we aan, zodat we half zeven, zeven uur op weg zijn. Hij begint zich direct uitgebreid te verontschuldigen omdat hij half vijf al opstaat.
'Geen probleem, dit is de camino', antwoorden we. Ieder loopt zijn eigen tempo. We hebben hem niet gehoord de volgende morgen. Hij moet een master in de Ninja kunst zijn geweest.
Zonder koffie vertrekken valt niet mee, en we kijken uit naar de eerste pauze voor een bakkie, jus d'orange en een bocadillos. Gelukkig is er na twee uurtjes een barretje open.
Het is de laatste dag voor Tine, ze loopt nog 20 km tot Santa Domingo en dan pakt ze de bus terug naar Logroňo om de volgende dag het vliegtuig vanuit Madrid naar Kopenhagen te nemen.
We konden het goed samen vinden, hadden hetzelfde tempo en mooie gesprekken onderweg. Net als Nico kon ze tijdens het lopen al uren hunkeren naar een cola, hopelijk te verkrijgen in het volgende dorpje op de route. Tine heeft na de 8 dagen wandelen geen zin om ermee te moeten stoppen en al moeite om zich voor te stellen om maandag weer aan het werk te gaan. Ze vraagt zich af hoe wij dat straks gaan ervaren en wij natuurlijk ook, maar we hebben besloten om daar niet aan te denken de komende weken. Misschien de laatste twee dagen ofzo. We vragen aan Tine voor de grap of we misschien langzamer moeten gaan lopen zodat het nog iets langer duurt voordat het stopt en ze overweegt nog om toch nog één dorpje verder met ons mee te lopen, maarja, uiteindelijk slaat dat natuurlijk nergens op. Het is zoals het is. Al voor de middag zijn we in Santa Domingo waar Cécile en Tine de kathedraal bezoeken. Er is een legende over een duits echtpaar en hun zoon, op weg naar Santiago, waar een kip en een haan ook een rol in spelen en daarom zitten deze dieren in de kathedraal in een hok zitten, achter glas. Even maar googelen voor de details.
Een laatste colaatje samen en we nemen afscheid. 'Binden maar niet hechten', de uitspraak van Henk, schiet ons meerdere malen door het hoofd. Niet gemakkelijk vandaag.
We gaan een plaatsje verder naar Groñon, waar we in de Auberge niet veel bed-keus meer hebben. Maakt niet uit, op het eind van de dag, en dat is voor pelgrims ongeveer 21.00 uur, is iedereen moe en kruipt in bed.
We eten gezamelijk met een man of 20, de meerderheid bestaat uit Italianen, zowel lopend als op de fiets. Natuurlijk een uitgelezen moment om even te vermelden dat vanmiddag Tom Dumoulin, een nederlander, de Giro heeft gewonnen.
In het stapelbed boven Cécile slaapt een vrij zwijgzame japanner, Paul, die beleefd vraagt hoe laat wij morgen willen opstaan. 'Ongeveer 6 uur' geven we aan, zodat we half zeven, zeven uur op weg zijn. Hij begint zich direct uitgebreid te verontschuldigen omdat hij half vijf al opstaat.
'Geen probleem, dit is de camino', antwoorden we. Ieder loopt zijn eigen tempo. We hebben hem niet gehoord de volgende morgen. Hij moet een master in de Ninja kunst zijn geweest.
-
30 Mei 2017 - 11:53
Mieke:
Ha Caminogangers,
Fijn dat jullie de belevenissen met ons, thuisblijvers, delen. Zo mooi om te lezen... En ik leef met jullie mee. Wel binden, niet hechten lijkt me inderdaad niet makkelijk in dit geval met Tine. Maar er komen weer nieuwe zielen op jullie pad..... en daar lezen wij dan weer over.
Zorg goed voor eten en drinken onderweg, brandstof is heel belangrijk. Is gebleken toen jullie zonder ontbijt op pad gingen / moesten..
En hoe gaat het lopen in de warmte? Kunnen jullie er goed tegen? Wij hebben paar dagen tropisch weer gehad, maar wel veel wind en niet zo benauwd. Alleen gisteren vond ik het vies heet. Ik ben ook weer aan t wandelen, afgelopen zaterdag 10 km gelopen, mooie tocht georganiseerd door RoParun Nijmegen, over de bruggen en langs de spiegelwaal, de moeite waard. Volgende week, na Pinksteren, is weer de avond4daagse van Druten. Samen met Henry ga ik de 10 km lopen, ondervinden hoever ik kom. Vorig jaar hebben we elkaar toen nog gezien, waren jullie volop in training (ik toen met mijn zeer pijnlijke rug) En nu ga ik er weer voor!!! Wat er kan veranderen in 1 jaartje.
Wens jullie veel mooie ontmoetingen en loopplezier en lekker eten en lekkere Spaanse wijntjes -
30 Mei 2017 - 22:17
Nolly:
"Binden maar niet hechten"!!!!!
Deze woorden spelen door mijn hoofd nadat ik jullie laatste twee blogs weer met plezier gelezen heb! Ware woorden maar hoe lastig is dat, zeker als jullie, zoals bij Tine, een klik voelen die je bij een dierbare vriendin wilt voelen. Gelukkig ligt Kopenhagen niet zo ver van Nederland vandaan!! Maar toch moeilijk afscheid te nemen. ( ze lijkt me ook een sympathieke vrouw!).
Ik las in de Nestor (seniorenblad vanuit de KBO, jawel) hoe mooi er geschreven wordt over een reis naar vorstelijk Navarra, een wandeling van 10 km welke een mystieke rust en energie uitstraalt, dat de wind en knerpende kiezelsteentjes onder je voetzolen een mantra teweeg brengt die dat wandelen hier zó mooi en speciaal maakt. Ontspannend voor lichaam en geest!!!
Eten en drinken is zó belangrijk, daar zijn jullie nu wel achter dus sla aub geen enkel ontbijt meer over!! Eet gewoon maar eens lekker teveel, niet te vet maar zoutig vol koolhydraten en gezonde groenten/fruit!! Vast wel ergens te vinden, misschien gemakkelijker dan slaapplaatsen. Lijkt me lastig, zeker na vermoeide wandelingen in de warmte te horen dat slaapplaatsen bezet zwijnen je verder moet zoeken maar toch de moed er iedere dag weer inhouden. En soms word je gewoon beloond door een leuk appartementje, dat moet dan gewoon zo zijn!! Verdiend!!!!
Zo mooi Frankrijk is, zo lyrisch zijn jullie ook over de Spaanse natuur, de schoonheid die deze biedt liegt er ook niet om!
Jullie zullen nog vele pelgrims ontmoeten, des te dichter je bij de 'finish' komt, en allen hebben ze hun eigen reden deze tocht, in stukken of in z'n geheel, te lopen.
Hopelijk lopen ze allemaal met plezier en vinden ze iedere nieuwe dag een dosis energie om door te gaan. Volgens mij zit dat bij jullie wel snor en kan deze uitdaging niet meer stuk.
Blijf bovenal genieten (kan het niet vaak genoeg zeggen) ook al wordt het weleens een latertje omdat je 's avonds de Spaanse sfeer wilt proeven, ook dat geeft energie!!
Ik zeg "Buen Camino", een goede weg, voor morgen en voor dadelijk een goed nachtrust.
Slaap lekker, XXX.
-
03 Juni 2017 - 01:07
Kitty:
Hallo wandelaars opweg naar Santiago,
Ik heb weer heerlijk genoten van jullie verhalen en ik dacht ik google ff voor jullie het verhaal van de haan en de kip... komt ie:
"The most famous miracle, however, concerns that of the rooster and the chicken, which is said to have taken place at Santo Domingo de la Calzada.[4] The story goes that in the 14th century, a German 18-year-old named Hugonell, from Xanten, goes on pilgrimage to Santiago de Compostela with his parents. A Spanish girl at the hostel where they were staying makes sexual advances toward Hugonell; Hugonell rejects her advances. Angry at this, the girl hides a silver cup in the German’s bag and then informs the authorities that the youth had taken it. Hugonell is sentenced to the gallows, in accordance with the laws of Alfonso X of Castile.
The parents sadly decide to examine their son’s body, still hanging on the gallows, but suddenly hear his voice –he tells them that Saint Dominic has saved his life. His parents quickly make their way to Santiago de Compostela to see the magistrate. The magistrate, who is at the time eating dinner, remarks: "Your son is as alive as this rooster and chicken that I was feasting on before you interrupted me." And in that moment, the two birds jump from the plate and begin to sing and crow happily." (Lang leve wikipedia :-))
Een spannend verhaal is het wel ;-)
Wandel ze, ik ga nog verder met lezen xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
