Burgos

Vanaf 4 uur kan er al ontbeten worden! Nou dat gaan we dus never nooit niet doen... "Ach", zegt Nico voor de grap, want het is natuurlijk geen wedstrijd, "de helft halen we wel weer in." We snappen echt niet waarom iedereen zo vroeg vertrekt, het zal vanwege de hitte zijn 's middags, maar een beetje langer slapen kunnen wij meer waarderen. Half 7 vinden we wel goed en dan is het dus alweer lekker rustig. De koffie uit de automaat, waar we gisteren een euro voor hebben gekregen, is ronduit vies, dus straks eerst maar een caffee americano scoren. Burgos is een grote stad, met veel industriegebieden in de voorstad. Als we daar aankomen lopen er een stuk of 8 pelegrinos terug omdat ze denken dat ze verkeerd zijn gelopen. Ze lopen met ons mee en ineens lopen we in colonne in dit minder mooie deel van de stad. Het hadden er meer kunnen zijn omdat veel mensen hier voor de bus kiezen maar wij vinden ook dit stuk bij de Camino horen. Hier nemen we maar een caffee, dan zijn we helemaal fit voor het mooie deel.
In het oude Burgos staat een prachtige kathedraal die we met behulp van nederlands gesproken audio bewonderen. Interessant en indrukwekkend en ongelofelijk hoe zo een kerk in de loop der eeuwen is (op-)gebouwd, hoeveel verschillende architecten en kunstenaars eraan hebben gewerkt en hoeveel geestelijken, beroemdheden en rijke families in allerlei schilderijen, mausoleums of op welke manier dan ook, vereeuwigd zijn. Het is niet te bevatten en op een gegeven moment krijgen we dan ook een soort van over-dosis aan informatie. Het is Unesco erfgoed en dat is terecht.
Op de plaza del Fernández bij de kathedraal genieten we van een tortilla en een broodje hamburger en ontmoeten allemaal medepelgrims waarmee we op de foto gaan. De meesten blijven in Burgos, maar wij gaan 2 plaatsjes verder zodat we uit het ritme van de gebruikelijke "etappestops" zitten en uit de grootste drukte.
K3, de kroatische meisjes komen we telkens weer tegen, zo ook in Tardajos, waar wij stoppen vandaag. Het is hun een na laatste dag en omdat we elkaar waarschijnlijk nu niet meer zien, willen ze nog één keer met ons op de foto. Robin en Teun gaan op vakantie naar Kroatië, en als we dat vertellen vindt Aleksandra dat ze beslist bij haar/hun langs moeten komen in Split, dan zullen ze wel iets regelen en hen Kroatië laten zien. Aleksandra geeft haar e-mail adres en blijft maar benadrukken dat we contact moeten houden. We zullen zien. We weten wel hoe die dingen gaan en we hebben al meer adressen. Zo krijgen we het straks alleen maar drukker. Haha.
Ontzettend fijn nieuws, dat we trouwens al een paar dagen weten, is dat Robin en Lynn naar ons toekomen. Ze vliegen de 15de juni op Santiago en met een huurauto (of OV) komen ze naar waar wij dan zijn. We zien er helemaal naar uit!
Het is verder een rustig en stil avondje. We zijn meer moe dan anders, misschien van de warmte, dus na het eten maar direct naar bed. 21.30 uur liggen we erop.