Tjapukai Aboriginal culture park Cairns

Dag 30: 13 augustus 2010

Vanochtend werd ik in een ander bed wakker dan dat ik gewend ben. Ondanks dat ik gister ziek ben gaan slapen gaat het vandaag stukken beter. Ik heb alleen nog last van hoofdpijn gehad toen ik te snel opstond, je kent het wel. Dus dat heb ik maar niet gedaan. Alles lekker relaxed, je kan ook bijna niet anders hier in de hitte. Zo is ook onze ochtend begonnen. Eerst een lekker ontbijtje met tonijn op een geroosterd broodje. Daarna heb ik toch nog even gestoomd en neusdruppels genomen, helaas was dat toch nog nodig.

Rond kwart voor tien vertrokken we met de camper richting een Aboriginal park. Dat ligt ongeveer 16 kilometer van de camping af, maar dat is zo voorbij als je druk bezig bent een potje patience te winnen! Zoals gewoonlijk kwamen we voor een prijsje van one family and two adults binnen. Het was echt een superleuk park. Er was een groep mannen die er in doekjes rondliepen met tekeningen op de huid. Echt zoals je de Aboriginal voorstelt. Bij de receptie zeiden ze dat we net op tijd waren voor een optreden. De mannen vertelden dansend en zingend over het leven als Aboriginal. Ze speelden didgeridoo en maakte vuur van takjes (wel binnen 20 seconden!). Na de voorstelling was er uitleg over de didgeridoo. Een echte Aboriginal vertelde erover, hoe je hem maakte en moest bespelen en natuurlijk gaf hij ook een uitvoering. Ze maken de didgeridoo’s uit holle bomen. De termieten doen het voorwerk door het binnenste van de boom al op te eten. Ze kappen er een stuk uit en maken het helemaal schoon. Aan het mondstuk smeren ze bijenwas, zodat de lippen geen speldenkussen* hoeft te worden (* splinterkussen).
Ik vind het heel knap. Je moet met je lippen trillen en dan ademen tegelijk. Ook maakte hij vanuit zijn keel allerlei geluiden: een huilende Dingo, een hippende kangoeroe, van alles! Na zijn spectaculaire voorstelling werden we doorverwezen naar een vrouw die vertelde over de planten en kruiden. Ze kunnen van een giftige boon brood maken. Ze laten het eerst 3 dagen in stromend water hangen, dan uitdrogen en dan kunnen ze het kneden als deeg. Zij verwees ons weer door naar het boemerang gooien. Nico, een Frans jongentje en ik kregen een linkshandige boemerang en de rest een rechtshandige. We mochten 2 keer gooien. Voor de linkshandigen moet je de boemerang op 11 uur houden, de rechtshandigen moeten het op 1 uur houden. Ook moet je natuurlijk wat kracht geven. Bij mij ging het vrij goed! Het is helemaal niet zo moeilijk, als je maar doet wat de man zegt.
Na twee kleine theatertjes over de geschiedenis en de schepping van de cultuur konden we ons laten beschilderen op z’n Aboriginals. Cécile kreeg een schildpad, Lynn een salamander, Maud en ik een slang en Robin een soort van decoratie. Weer bijna bij de uitgang liepen we langs een tafel waar we stenen konden beschilderen, jeej! Maud en Lynn waren druk bezig met hun steentje, ik had een half beschilderde/verwaarloosde boemerang gevonden en schilderde ‘m over. En zo heb ik een gratis boemerang, leuk om mee te oefenen!

Mama had de volgende bezienswaardigheid al weer uitgezocht en papa zette de camper neer op de locatie: de Crystal Cascades. Dit is een hele mooie waterval, die een snelstromend riviertje veroorzaakt. Na 500 meter lopen gingen we bij de rivier zitten en een boterhammetje eten. Maar phoe, wat was het warm. Snel het water in, wat trouwens heel koud was. Papa vindt ons diehards. Een jongen, ik denk 15 jaar, liet ons zien dat je van een klein watervalletje kon glijden. Dat was ook heel leuk.

Na de lekkere verfrissing reden we terug naar de camping, nog even langs de Woolworths inkopen gedaan. Nu stop ik maar want mijn thee wordt koud en ik denk dat we zo een spelletje gaan doen. Morgen gaan we snorkelen in het ECHTE GREAT BARRIER REEF! Ik heb er superveel zin in. Dat wordt echt kicken!

Groetjes Farah
En tot binnenkort