Varen over de Po

Deze morgen hebben we ruim de tijd, de motorboot vertrekt om negen uur en het is slechts 200 meter lopen. We koken een eitje en nemen de tijd, Chiara komt er ook bijzitten en we kletsen wat. Bij de boot zien we Robert en Alessio weer. Danillo, de erg aardige schipper, is er al en we dalen met z'n vijven af vanaf een heel steil trappetje naar de rivier de Po. Gelukkig zit er nog meer genoeg water in de rivier om te varen. Het is slechts een half uurtje varen, 4,5 kilometer verderop, maar iedereen is enthousiast. Wat een mooi avontuur om de dag mee te beginnen. Omdat de rivier erg laag staat kan hij aan de overkant niet tot zijn normale steiger komen en moeten we via een provisorisch trappetje omhoog. We lopen 50 meter naar zijn huis voor een mooie en bijzondere stempel en om ons in te schrijven in zijn gigantische logboek, wat voor linkshandigen trouwens erg moeilijk blijkt omdat het boek zo dik is. Het geeft een heel bijzonder gevoel.

Danillo vertelt bij een historische paal nog over de geschiedenis van de via Francigena, en de rol die Colombus en Sigeric daarin hebben gespeeld.

In 1998 heeft Danilo zijn eerste pelgrim overgevaren. Het was een Nederlanders priester, Henk Kroon. Er hangt een oud ingelijst krantenartikel aan de muur bij zijn kantoortje buiten.

Verschillende foto's worden gemaakt van het groepje van dit moment en we hebben behoorlijk wat lol, iedereen vindt het een mooi avontuur zo blijkt. 

In Calendasco gaan we even zitten voor een koffie. Al snel volgt Robert en daarachter Chiara. We bespreken de volgende slaapplaatsen en Cécile belt direct naar het adres van Alberto die gisteren niet opnam. Nu gelukkig wel een Chiara helpt tijdens het gesprek. Ze zegt dat Giovanni gisteren ons al had aangekondigd. Het is goed en we hebben weer een plekje geregeld. Iedereen heeft problemen met de aankomende dagen, het weekend blijft telkens een uitdaging.

Chiara loopt vandaag verder, want voor haar zijn de overnachtingsplaatsen in Piacenza via Booking.com te kostbaar. Voor één persoon 70 euro betalen is ook wel te gek en voor de rest was alles vol.

Alessio komt intussen voorbij lopen, maar hij roept "Ik loop door het is nu even beter voor mijn benen, nu zit ik in het ritme. Zie jullie in Piacenza." Nou, we denken dat we hem wel eerder inhalen.

We horen vandaag wat meer over Chiara Ze is 44 en is administratief medewerkster. Ze loopt elk jaar 6 dagen vooral om haar hoofd leeg te maken, maar dat lukt niet altijd. We merken ook wel dat ze niet helemaal lekker in haar vel zit. Ze verontschuldigt zich voor elk verkeerd engels woordje of misverstand. Dat is natuurlijk helemaal niet nodig en dat proberen we haar ook uit te leggen. We zeggen dat ze veel té lief is. Dat is misschien wel het grootste probleem voor haar. Hoe dan ook, we zien haar over twee nachtjes weer. Dat vindt zij een leuk vooruitzicht en wij ook.

Zoals in elke grote stad loop je eerst door een stuk industrie, dat is nu niet anders. Onze slaapplaats ligt 2 km. achter het centrum. Als we eerst onze rugzakken wegbrengen en douchen moeten we weer 2 km. terug om de historie te bekijken. We proberen daarom de rugzakken tijdelijk bij de Information Office kwijt te raken, wat meestal wel lukt. Jammer genoeg is dat niet mogelijk, dan maar met rugzak naar de kathedraal, de basiliek en alle palazzo's die Piacenza rijk is. De stad verdient zeker minimaal een lang weekend, helaas zit dat er niet in.

Robert heeft ook een slaapplaats in dezelfde Ostello Teatro bemachtigd. We liggen met nog 4 anderen op de kamer, allemaal stapelbedden. Een fietser die naar Engeland terug fietst en drie locale bandleden die een band uit Londen vervangt. De vlucht uit Londen was gecancelled ivm. het overlijden van queen Elisabeth. De drie zullen ergens midden in de nacht terugkomen en één van de leden verontschuldigt zich nu al voor het eventuele lawaai. Ach, morgen om half zeven zijn wij weer aan de beurt.

Robert heeft dichtbij een mooi winkeltje ontdekt waar je locale ingrediënten kunt kopen voor een typisch italiaanse maaltijd. Hij vraagt of we zin hebben om met ons drieën te koken. Dat hebben we zeker en we gaan samen de boodschappen doen. In de winkel krijgen we uitgebreid advies voor een heerlijk antipasta en hoofdmaaltijd, met een locale fles wijn erbij. Haha, we moeten wel het enthousiasme van de verkoper qua hoeveelheden ietwat afremmen.

We bereiden onze maaltijd, eten heerlijk ervan en kletsen over van alles en voordat we het weten is het alweer tijd om onze bedden op te zoeken.

Op naar morgen.