Mooie vergezichten

Voor vandaag lijkt het maar een korte afstand van 14 km. naar Bourg-Saint-Pierre, maar hier in de Alpen is niets zoals het lijkt. We gaan flink klimmen en dat begint al direct in Orsières als we het dorp verlaten, nadat we natuurlijk eerst een baquette voor onderweg gekocht hebben.

Het is al direct zonnig en dat zal de hele dag zo blijven. We worden weer verwend met prachtige vergezichten de hele dag door.

Als we op een bankje aan het bergpad de eerste pauze hebben, zien we Aurore weer, en ze komt op het pad naar ons toe lopen. Ze neemt ook haar pauze bij ons. Ze vertelt dat ze net boven Parijs woont en vandaar begonnen is op 15 juli. Ze is 19 jaar en wij schieten in de ouder rol en denken direct, 'nou dat is wel jong om zo alleen te lopen en ook nog alleen te kamperen'. In Ivrea, in Italië, komt een vriendin haar vergezellen tot Rome, vertelt ze, en daarna wil ze op een boerderij gaan werken in de buurt van Milaan.

We lopen samen verder en dan is de route opnieuw verwarrend. We maken een andere keuze dan Aurore en lopen een route omhoog, terwijl zij denkt dat het naar beneden loopt. Een kwartier later moeten we haar gelijk geven en draaien we om en gaan we afzakken naar de rivier de Dranse die we vandaag drie keer zullen oversteken. De tweede keer na een erg uitdagend 'klimmetje', waar Cécile niet zo blij mee was. Toch weer zó steil en smal, maar dat was waarschijnlijk echt de laatste. Hierna is het alleen nog klimmen naar de bergdorpje Liddes en Bourg-Saint-Pierre over redelijke (onverharde) weggetjes. We nemen op tijd onze pauzes want de zon is fel en dat maakt het er niet gemakkelijker op. Mooi op tijd zijn we op onze eindbestemming. Dat is vandaag ook weer een refuge, Maison Saint Pierre. Via de email krijg je de code van de ingang omdat er helemaal niemand is. Er zijn 3 grote slaapkamers met in totaal 12 bedden. We zijn nog alleen, er is niemand anders, dus kiezen we mooi de kamer met het tweepersoonsbed. Verder is er een grote keuken met alles erop en eraan. Natuurlijk gaan we eerst douchen en even liggen. Dan gaan we op zoek naar iets om te eten. In het dorp zelf is helemaal niets open. Geen bakker of winkel. Vlak voor het dorp hebben we echter een kleine camping gezien en aan de hoofdweg die naar de pas gaat, is een hotel-restaurant. Bij de camping is er geen winkel. De eigenaar wil voor morgenvroeg wel twee baguettes voor ons bestellen, 08.00 uur kunnen we die afhalen. Dat is alvast opgelost. Bij het restaurant aangekomen kunnen we wat eten, alhoewel het uitgebreide menu pas om half zeven beschikbaar is. Daar gaan we niet op wachten vandaag. Een salade en een pasta kan nu al gekozen worden. Tijdens het eten zien we een vrouw met rugzak en stokken voorbij lopen, een pelgrim? Terug bij onze slaapplaats blijkt ze inderdaad een pelgrim te zijn. Ze weet de code van de deur niet, en wacht op een email bevestiging. Die komt net binnen. Toch nog iemand erbij in de refuge, wel zo leuk. Marie komt uit Duitsland, is begonnen in Lausanne en ze wil in 40 dagen naar Rome lopen. Die gaan we niet veel meer tegenkomen, haha. Ze loopt ruim 30 km. per dag.