Een tweede hoogtepunt

We hebben een rommelige start vanwege het onstuimige weer.

Het ontbijt is prima, (te) veel gedronken, en we mogen het een en ander meenemen, gelukkig, want het is weer zo'n dag; niet veel te koop onderweg.

Het heeft de hele nacht, net als gisteren eigenlijk, flink gewaaid en omdat het huis precies achter een berg ligt hebben ze hier te maken met valwind.

Op het terras is glas gesneuveld en bijna alle bloempotten zijn omgewaaid.

Het is puzzelen wat we aan moeten doen, lange broek, shirt met lange mouwen, wel of geen regenbroek en/of moet de hoes al over de rugzak?

Donkere wolken drijven hard voorbij. Het dreigt te gaan regenen dus wat is wijsheid?

De eerste kilometers zijn we een paar keer gestopt. De eerste keer gaat de lange broek van Cécile uit, gaat het sportbroekje aan en wordt er geplast. Na de tweede vallen er een paar druppeltjes en wil Nico de regenbroek aan. Dat doen we dan maar allebei en weer een plasje van Cécile. Inderdaad teveel gedronken vanochtend!

Dan na 500 meter is het weer droog en omdat we moeten klimmen, over een vrij steil kiezelpad, is het gelijk warm. De regenbroek gaat weer uit bij Cécile en daarna gaan we lekker.

De laatste 6 kilometer naar de Passo del Ciso gaat over een geleidelijk omhooglopende en gelukkig zeer rustige asfaltweg. Bij heel helder weer kun je vanaf hier de Middellandse Zee zien maar dat lukt vandaag helaas niet.

Verder mogen we niet klagen. Op de pas is het nog steeds droog en de wind is stevig maar zit vaak achter de berg. Soms is die er wel, het is maar net hoe het de bocht in de berg is. Gelukkig kan Cécile dan achter de brede rug van Nico uit de wind lopen. Nou ja, zo breed is die rug niet meer. Haha! Boven op de pas nemen we koffie met een lekkere koek. Dat hebben we wel verdiend.

Daarna begint de afdaling: 850 meter verdeeld over ongeveer 18 km dat moet te doen zijn. We lopen over een rustig weggetje, met haarspeldbochten en mooie vergezichten.

Als er op dit stuk vijf auto's zijn gepasseerd is het veel. We genieten en lopen het lekkerst tot nu tot.

Het dreigt wel steeds te gaan regenen, in de lucht hangen donkere wolken en tegen de bergen aan, de mist.

Nadat we bij het eerstvolgende plaatsje, Gragagna San Rocco, bij de kerktoren, bankje en waterkraan even pauzeren, na ongeveer 16 kilometer, begint het te druppen.

"Ooh, trekt wel over", zegt Cécile.

We schuilen voor die paar druppels en gaan op pad.

Na 3 minuten begint het! We kunnen toevallig teruglopen naar een hutje, om onze regenkleding aan te trekken, want het valt ineens met bákken uit de hemel. Het houdt ook niet meer op. Het gekke is dat we het helemaal niet erg vinden. We lopen nog steeds lekker bergafwaarts, de weg is duidelijk, alleen moeten we oppassen dat we niet in de diepere waterstroompjes op de weg stappen.

We lopen gewoon maar door, want nu even buiten ergens gaan zitten is geen optie. Het dondert en rommelt, al die tijd, en het flitst regelmatig. Nèt als we rond 12.00 u. en 6 à 7 km. verder zijn, komen we bij een bar.

Onder de markiezen doen we de regencape uit en de rugzak zetten we, om het hoekje, binnen. De signora van de bar kijkt ons aan, zo van: 'zo nat komen jullie niet binnen, hoor'. We vegen goed onze voeten en dan zijn we toch welkom.

De regenbroek laten we gewoon op de enkels hangen, want straks moet die toch weer aan.

Bij de drankjes serveert ze paprika chips en gekruide geroosterde broodkruimels.

De mevrouw ziet waarschijnlijk aan ons dat we wel iets kunnen gebruiken.

Als we binnen zitten begint het nog harder te regenen! We hebben gewoon wéér geluk.

Het weertje lijkt op te klaren, het is droog geworden, en na ruim een half uurtje gaan we weer. Nog 8 km. te gaan.

Ja hoor, na 5 minuten begint het weer te regenen, nog harder dan voorheen. Natuurlijk zijn we er nu wel klaar mee, maar wat fijn dat onze regenkleding perfect blijkt en onze schoenen en voeten droog houdt.

In een van de oude smalle straatjes van Pontremoli 'voelt' Cécile een vreemde sfeer. In de verte staan wat mensen bij elkaar, maar het is vreemd stil. Als we dichterbij komen komt er net een begrafenisauto uit een zijhofje gereden. 75 meter verderop, de hoek om, is de grote Duomo, waar de afscheidsceremonie zal zijn. Het is mooi om die stilte en waardigheid, in zo'n grote stad, te ervaren.

In Pontremoli is het even zoeken naar ons appartement, Panoramique, en we moeten 5 minuutjes wachten op de eigenaresse die de deur open komt maken, maar dan is het wel 'magnifique'.

We zitten 5 hoog, in een penthouse en hebben rondom uitzicht op heel Pontremoli. Op het fort, op de duomo, op de twee rivieren, de Magra en de Verde, en hun bruggen en op de oude en nieuwe stad. In één woord geweldig. Daarbij wordt het droog en begint de zon te schijnen, zodat we de regenkleding op het terras kunnen laten drogen.

We zetten de wasmachine aan. Heerlijk, alle bezwete en natte kleren erin en volledig programma van drie uur.

We krijgen een berichtje via WhatsApp van pelgrimgenoot Marcia dat ze ook in Pontremoli is, dat ze Robert nog heeft gezien in Berceto en dat Alessio met de trein al in Aulla is. Dat gaan wij morgen naar toe. Hebben we vandaag geen pelgrims gezien, worden we toch nog op de hoogte gebracht. Best grappig. We denken wel: "Hu, Alessio in Aulla, ging hij niet naar huis?"

Zeker verkeerd begrepen of onthouden.

Van de lieve Joëlle hoort Cécile nog dat ze naar huis is. Geen last meer van de blaren, misschien wel dankzij onze pelgrimswol, maar wel een pijnlijke knie. Wat sneu voor haar.

Als we na ruim vier uur, en terug van stadsbezichtiging en eten de was willen ophangen is de machine nog bezig.

"Hij blijft hangen, er is iets niet goed!!", zegt Nico half in de stress. "Die was moet eruit, anders is het morgen niet droog."

"Geduld, geduld", zegt Cécile.

Uiteindelijk heeft het ding ongeveer tien keer gespoeld en gecentrifugeerd, en hopen we dat alles er niet tien keer zo klein uitkomt, als de machine überhaupt stopt en de deur van het slot af gaat.

Dat gebeurt gelukkig wel, tot grote opluchting van Nico.

We gaan als de was hangt, om 22.00 u., lekker slapen en hopen maar dat de was droog is, morgen.