Picknick op de boerderij

Gedurende deze dag zien we de vegetatie en de omgeving veranderen. In de bossen hebben de naaldbomen nu de overhand. De kerkjes in de dorpjes kunnen zo meedoen in de film 'Once upon als time in the West'. De Spaanse invloeden zijn duidelijk aanwezig.
We slapen vandaag in een verbouwde schuur, speciaal voor pelerins, op een erf van een grote boerderij.
Niemand aanwezig als we aankomen, maar dat zijn we intussen gewend. De poort is niet op slot en we kunnen naar binnen. Overal is alles via briefjes duidelijk aangegeven. Schoenen onder de overkapping buiten en de rugzak niet mee naar de slaapkamer boven maar onder de trap. Veel mensen zijn bang dat de bedwansen via de rugzak verspreid worden.
Theo heeft hier ook gereserveerd en hij komt een half uurtje na ons binnen.
Rond zevenen komt de vrouw des huizes met een grote mand vol met eten voor de avond en voor het ontbijt morgen vroeg. Allemaal prima, voldoende maar eenvoudig en hier komen we niet van aan na de inspanning van de dag. Gisteren was er een weegschaal op de kamer. We waren nieuwsgierig wat ons gewicht zou zijn, want de broeken zitten steeds ruimer. Het resultaat is dat we samen 17 kilogram zijn afgevallen. Goed om te horen dat het aanbod aan eten in Spanje veel beter en vaker zal worden langs de route.
Na het afgeven van de mand en bijbehorende uitleg is mevrouw weer snel vertrokken, er is nog veel te doen begrijpen we.
We trekken de fles wijn open, nemen een heerlijk aperitiefje met paté van Theo en walnoten van ons en eten en kletsen gezellig met ons drietjes de avond vol. Morgen weer een dag.