Twee nieuwe pelgrims

's Ochtens op de route stoppen we bij twee kinderen, broertje en zusje van een jaar of acht, die appels en sinaasappels aan de straat verkopen. Al snel blijkt dat ze Nederlands zijn, ze wonen er net een half jaar, met nog drie broers en zussen vertellen ze. Hun ouders geven hen les overdag en ze hebben het prima naar de zin. Je kunt ook overnachten bij ons zeggen ze al heel goed geïnstrueerd, bij 'casa familia', maar nee, dat is een beetje te snel voor ons.
Verder op het pad dat toch aardig stijgt, schuifelt een vrouwtje met rollator. Dat zal wel een lokaal iemand zijn denken we. Als we haar inhalen zien we een rugzakje met de schelp voor op de rollator. De vrouw van zeker 75+ uit Duitsland vertelt dat ze in Sarria is begonnen, elke dag ca. 10 km. loopt en vandaag 15 km probeert om in Melida uit te komen. Als het niet lukt belt ze een taxi zegt ze nog. Wat een wil toont deze vrouw, wat zou haar reden zjjn??
Robin en Lynn hebben de auto halverwege neergezet en lopen ons weer een uur tegemoet om daarna samen op te lopen. De tijd vliegt voorbij als we samen lopen en we kletsen over van alles en nog wat. Ze krijgen zo een goede indruk van wat de camino in spanje behelst en ze vinden het leuk om al die voor ons bekende mensen te ontmoeten en wij ook natuurlijk.
In Melida lunchen we en belt Cécile met Marietje om haar te bedanken voor de lieve kaart die ze met Lynn heeft meegegeven en we vertellen haar dat we snel weer terug zijn in Lauwe, de laatste 50 km zijn binnen bereik. Lynn ziet Mark, uit Oregon, voorbij lopen en rent achter hem aan. Hij komt bij ons zitten en laat weten dat hij gaat vandaag niet verder gaat dan Melida. Lynn steekt in het kerkje voor iedereen die we in onze gedachten hebben nog 5 kaarsjes op en daarna stappen de zussen in de auto om ons een uurtje later op te pikken. Toch wel handig zo, we kunnen nu overal stoppen.
We lopen met ons tweetjes weer verder door geurende eucalyptus bossen die we klimmend en dalend doorkruizen, gelukkig lopen we zo redelijk beschut want de temperatuur loopt op tot ver boven de 30 graden. In Boente stappen we in de auto om samen een zwembad te zoeken in Arzua, waar ook onze hostel is. Het zwembad was knap lastig te vinden maar uiteindelijk lagen we op onze handdoekjes en kort daarna, met de verplichte badmuts, heerlijk te drijven in het water. De warmte en vermoeidheid van de dag spoelen we in het zwembad van ons af. Onder de parasol valt Nico al snel in slaap. Heerlijk.
Voor de avond zoeken we in Arzua wat te eten en we spreken daar op een terrasje met Jolanda die de Camino del Norte voor een deel heeft gelopen en er twee Friezen heeft ontmoet. Die kennen we nog wel uit Frankrijk, Tjalling en Pieter. We horen dat ze nu niet ver voor ons lopen. Zo ben je weken uit beeld en zo ben je weer heel dichtbij.
Morgen vroeg weer terug naar ons eindpunt. Ja Robin, jij als chauffeur mag ons om 06.00 uur wegbrengen naar het eindpunt van gisteren.