Naar Florence

Na een prima ontbijt, verzorgd door de 'opa en oma' van het hotel lopen we naar de rivier de Arno. We zitten na 500 m. op de route, nu aan de linkerzijde van de rivier. Het is tevens een fietsroute, wel onverhard maar prima om op te lopen de eerste 6 km.

Hierna verlaten we het pad om te klimmen naar de dorpjes Villa, Poggio ala Malva, Stagione, San Rocco en Signa. We blijven tot Signa op ongeveer 50 meter hoogte lopen met mooi uitzicht op de kronkelende rivier. Vanaf Signa is het nog een uur lopen naar ons hotelletje, afwijkend van de route en meer naar het noorden en van daaruit is het dan 12 km. rechtdoor, naar het oosten, naar het centrum van Florence. Er zijn verschillende opties, er is namelijk een treinstation in Signa. Met de trein zijn we in een kwartier in Florence, en dan zouden we later met de bus terug kunnen naar ons hotel.

De man en vrouw van het Information Office nemen alle tijd om ons te helpen zoeken welke buslijnen we dan moeten hebben van en naar Florence en ons hotel. Als we gaan, nemen ze zelfs nog een foto van ons, zo vaak komen er blijkbaar geen pelgrims daar. 

Zo gezegd, zo gedaan. Het stuk, dat we tegen onze principes in, niet lopen omdat ons hotel zo onrustig ligt, is gelukkig niet het mooiste, met industrie en megastores, en in Florence zullen we, als we de stad bezichtigen, toch genoeg lopen. Dat sust ons geweten.

Rond elf uur staan we in hartje Florence en schakelen we om naar de toeristen modus, wel met een opdracht voor Cécile om op zoek te gaan naar andere schoenen want ze is bijna door haar zolen heen. Uiteindelijk, vlak voordat we de bus gaan zoeken, slaagt ze. Met pijn in haar hart neemt ze afscheid van haar oude schoenen, die hebben haar toch 1700km. ver gebracht.

De rij bij de duomo, de Santa Maria del Fiore en de nummer drie van de grootste kathedralen van Italië, valt mee en na een half uurtje wachten, mogen we naar binnen. Dat komt goed uit want het begint te regenen en het zal niet meer stoppen, helaas, vandaag.

In een straatje vlak bij de kathedraal is het een drukte van jewelste. Wat blijkt, er zitten een paar zeer geliefde panateria's met heerlijke broodjes, waarvoor mensen uren voor in de rij staan. Zoiets als voor bescherming bollen in 's Hertogenbosch.

Het busstation terug naar het hotel ligt op twintig minuten lopen van het centrum. 

Tussendoor halen we bij het toeristenoffice, tegenover het treinstation, maar een stempel, want in de grote kathedraal viel niets te halen. Als we bij Porto di Prato aankomen en we een halte met ons nummer 35 zien, vragen we aan een jongeman of het klopt dat deze bus naar hotel Indicatore gaat. "Ja", zegt hij, "Ik moet daar ook heen en bij precies dezelfde halte eruit". Hoe toevallig weer, het gaat over een busreis van bijna 50 minuten met wel 30 haltes. Dus die jongen in de gaten houden en klaar is klara. 

Na het inchecken is het al laat en gaan we direct wat eten. Gelukkig kunnen we een paraplu lenen in het hotel want het regent nog volop en de snelle hamburgertent is net iets te ver weg.

We slapen in het grootste bed waarwe tot nu toe in hebben geslapen. Het is zeker 2x2 meter.

De oogjes gaan snel dicht en dan maakt de grootte van het bed niet zo veel meer uit.

Morgen hebben we een rustdag, terug naar Florence en in ieder geval naar de Basilica de Sante Groce, de kerk die Franciscus heeft gesticht, en het beginpunt van onze volgende route.