Naar huis voor een feestje - Reisverslag uit Oignies-en-Thiérache, België van Nico en Cécile Daanen - WaarBenJij.nu Naar huis voor een feestje - Reisverslag uit Oignies-en-Thiérache, België van Nico en Cécile Daanen - WaarBenJij.nu

Naar huis voor een feestje

Blijf op de hoogte en volg Nico en Cécile

14 Juli 2022 | België, Oignies-en-Thiérache

Vanmorgen vroeg uit de veren, niet omdat we dat zo graag wilde maar omdat een haan onder ons slaapkamerraam, voor ons gevoel al om 4 uur, begon te kraaien en een gesprek had met een andere haan uit de omgeving.

Ondanks dat de eigenaar van het hotelletje een beetje een vreemde gastheer blijft, komt hij wel uit zichzelf met de vraag of we een wandelpas hebben en zet hij een goede stevige stempel.

Het plan is om vandaag ongeveer 14 km. te lopen, waarna we onze locatie gegevens naar Cees en Edith sturen, zodat zij precies weten waar ze ons op kunnen halen.

We gaan namelijk twee nachten thuis slapen en de dag ertussen naar Groningen op en neer, om als trotse ouders te zien hoe Lynn haar diploma Voeding en Diëtetiek in ontvangst mag nemen en een klein feestje.

We starten weer zonder na te denken. We denken in ieder geval te weten waar we heen moeten; flink bergop met daardoor een prachtig uitzicht op Vierves-sûr-Viroin, maar geen zicht meer op blauwe Camino-bordjes of stickers. Toch maar even op de gpx kijken. Terug en 500 meter later starten we opnieuw. 

We blijven vrij laag over bospaden langs de rivier de Viroin lopen.

Een mooie wandeling, veelal

lekker in de schaduw.

We hebben het er de afgelopen dagen regelmatig samen over gehad dat het op deze reis moeilijker is om echt los te komen van thuis.

Verschillende redenen natuurlijk en ook niet zo erg, maar wel anders dan de vorige keer.

We denken dat als we zaterdag/zondag weer 'echt' op pad gaan, en helemaal na Reims, als de weg ook echt nieuw is, dat ritme en loskomen zal komen.

We zullen het zien. Alles kan en mag en niks moet. Een fijne gedachte.

In Olloy-sûr-Viroin zien we twee echte pelgrims voorbij komen, met schelpen aan de rugzak. Een jong en zwijgend stel.

"Bon Camino", zegt Nico en het meisje draait alsnog om en bedankt.

Ze lopen een poosje 100 meter voor ons en Nico ziet dat de jongen steeds de randen van de weg opzoekt, waarschijnlijk om op grond te lopen en niet op asfalt.

"Ik denk dat hij ergens last van heeft, dat hij steeds daar wil lopen", zegt Nico.

Later, als ze even de weg zoeken, halen we ze bij en blijken Barbara en Christoffer (rond de 30) op pad te zijn vanaf Leuven naar Santiago, precies zoals wij 5 jaar geleden hebben gedaan, dezelfde route en in hetzelfde tijdsbestek.

Het probleem is helaas nu dat Christoffer een kwetsuur heeft aan zijn achillespees.

Dat had hij niet verwacht en valt tegen; want toch al veel gewandeld in het verleden.

Ze hebben twee dagen gerust en willen na vandaag beslissen of ze door kunnen of (moeten) stoppen. Plan B ligt klaar als het niet gaat. Dan gaan ze op de fiets.

Jaja, het is belangrijk om goed naar je lichaam te luisteren ook al wil je nog zo graag door.

We lopen en pauzeren samen, een uur of twee, en babbelen aan één stuk door alsof we elkaar al jaren kennen. Misschien komt dat omdat we elkaar juist niet kennen en dus veel nieuwe dingen horen.

Christoffer is gepromoveerd in de studie rechten en mag nu regelgeving opzetten voor bedrijven op het gebied van circulaire economie.

Nou, daar heeft Cécile dus helemaal geen verstand van maar vind het wel interessant. Het komt erop neer dat er wetten, duidelijkheid en ondersteuning komt voor bedrijven om alles beter te hergebruiken.

Barbara is psychologe en werkt in een kliniek met jongeren met oa. verslavingsproblematiek, misbruik of mishandeling. Ze zegt: "Het was erg zwaar en soms dacht ik dat er geen 'normale' jongeren meer zíjn. Daarom was ik blij dat ik voor een deel in de ambulante zorg bij gezinnen thuis kon gaan werken."

Pittig hoor.

Het is leuk om te horen hoe zij tot deze reis zijn gekomen; Barbara is de "oorzaak' want ze heeft namelijk met vriendinnen al het laatste stuk in Spanje gelopen, en wilde graag het wandelen zonder de drukte daar, samen met Christoffer ervaren.

Wat tips over hoe om te gaan met deze blessure, onze avonturen en enthousiasme en het feit dat het nu best goed gaat, geeft dat Barbara en Christoffer zin hebben om 'door te stappen'.

"Kijk, die kikkertjes, die voor je voeten wegspringen, zag je die roofvogel, kijk een hazelworm, denk ik," zeggen ze.

Hu, kijken zij nu beter? Nee, waarschijnlijk toeval, maar mooi om te zien hoe zij met de natuur bezig zijn.

Opeens blijkt dat we veel te ver hebben gelopen en op een punt zijn waar Cees en Edith ons helemaal niet kunnen oppikken, omdat het alleen maar bospaadjes zijn. We nemen met een camino hug afscheid van deze lieverds en draaien om, om uiteindelijk ruim 3 km. terug te lopen naar Chez Cora, een klein barretje in d"Oignies.

Daar beseffen we eigenlijk pas goed dat we onze lieve, lieve vrienden hebben gevraagd om maar liefst tuim 300 km. te rijden om ons op te halen.

We hoeven nog geen half uur te wachten of we zien hun auto al.

Wat heerlijk om hen te zien!!

"Ha ja, het is wel een heel eind, een werkdag rijden, maar we doen zoveel mooie dingen samen als vrienden zijnde, en dan hoort iets minder leuks er ook een keer bij. Het valt ook wel weer mee, het rijden ging super voorspoedig, geen files en hier is de omgeving zo prachtig, dus geen straf", zeggen ze. "Maar 600 km. Doen we niet hoor".

Geweldig wat super, super lief.

Veilig thuis en gezellig samen gegeten. Heerlijk om even thuis te zijn en een dagje pauze; tot zaterdag....


  • 15 Juli 2022 - 09:50

    Frank En José :

    Goede terugreis en heb een fijn weekend samen

  • 15 Juli 2022 - 11:07

    Mieke:

    Mooie dag bij Lyn haar diplomering en fijn weekend “thuis”
    En na t weekend volg ik graag weer jullie belevenissen op het pad

  • 15 Juli 2022 - 13:19

    Wilma:

    Lekker genieten van Lynn en natuurlijk ook van het feestje.
    Grappig dat jullie al pratend 3 km te ver zijn gelopen. Maar voor jullie als ervaren lopers geen probleem.
    Proficiat met Lynn

  • 15 Juli 2022 - 18:54

    Gerrie:

    Gefeliciteerd voor Lynn

  • 15 Juli 2022 - 21:13

    Yvonne En Hans:

    Na onze vakantie en jullie briefje begonnen om de verslagjes vanaf het begin terug te lezen. Erg leuk hoor, het is net dat reisprogramma van de BRT. Ook jullie ontmoeten de leukste mensen waarmee zich dan weer de mooie gesprekken ontwikkelen.
    We zagen jullie al thuis komen en wensen jullie een mooi feestje in Groningen en dan snel weer terug naar het fantastische avontuur. Doe voorzichtig en blijf gezond. Veel succes en we blijven lezen!!

  • 15 Juli 2022 - 22:44

    Gerda En Henk:

    Goed bezig hoor ! Wat een ervaringen nemen jullie mee. Om jaloers op te worden.
    Proficiat met Lynn.
    En succes met het vervolg met de wandeling.
    Lieve groet Gerda en Henk

  • 18 Juli 2022 - 09:26

    Carolien:

    Van harte gefeliciteerd voor Lynn. Heeft ze toch maar mooi gedaan! Knappe meiden allemaal bij jullie.
    Succes met vervolgen van jullie doel.
    Lieve groetjes Carolien

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Nico en Cécile

Hier staan onze reizen! Als je op de hoogte wilt blijven van onze belevenissen nodigen we je van harte uit om mee te lezen en te kijken op deze site. Reageren mag natuurlijk ook. Leuk zelfs! *Als eerste de grote reis naar Australie, met onze kinderen Robin, Maud, Farah en Lynn (zomer 2010) *Als tweede onze voetreis van Bilzen( naast Maastricht) naar Santiago de Compostela (voorjaar 2017) *Als derde onze voetreis vanaf thuis naar Rome (zomer en najaar 2022)

Actief sinds 29 Juni 2010
Verslag gelezen: 161
Totaal aantal bezoekers 212467

Voorgaande reizen:

23 Juni 2022 - 27 Oktober 2022

Nico en Cécile naar Rome

12 Februari 2017 - 01 Juli 2017

Cécile en Nico naar Santiago de Compostela

15 Juli 2010 - 18 Augustus 2010

Australie met onze kinderen

Landen bezocht: