Goed en kwaad naast elkaar

We zijn vroeg wakker, of beter gezegd, we hebben niet geslapen in dit hotelletje.

Van alle plaatsen waar we geslapen hebben tijdens al onze reizen, en dat zijn er inmiddels heel wat, komt deze met stip op plaats één in de meest 'verschrikkelijke-slaapplaatsen' top 10. Als we het raam dicht laten is het niet te houden van de warmte, en als we het opendoen worden we voor ons gevoel overreden door voorbij denderende vrachtauto's, tractoren of ander zwaar verkeer, die ook nog remmen en optrekken als ze afslaan, precies onder ons raam, en dan hebben we het nog niet eens over het doorgezakte bed gehad. We hadden geluidsopnamen moeten maken van het verkeer en deze naar de Pièrre, van gisteren moeten sturen, haha.

Ach, niet verder zeuren, de zon schijnt en dat gaat hij vandaag nog meer doen, 36 graden, dus prima dat we vroeg op zijn en op pad gaan.

Na een paar steile, korte klimmetjes door wijnvelden komen we in mooie, rijke wijndorpjes. Prima plaatsen voor de eerste twee pauzes. De eerste in Fontaine, waar Nico schitterend zijn been omhoog kan leggen en de tweede, in Baroville, met zelfs een koud- waterkraan naast de Mairie. We weten inmiddels dat koud water lekker kan zijn, en nu dus ook weer!!

Het is wel direct de laatste water optie voor vandaag.

Het is zo genieten van de omgeving, maar vooral ook van de stilte. Als je écht luistert hoor je niets behalve het windje door de bomen en wat vogeltjes. Of....zou het komen door het grote verschil met afgelopen nacht?

We lopen op een onverhard bospad de bossen van Clairvaux in, en dat blijft zo totdat we 'de muur' van de abdij van Clairvaux zien. Als we rechts langs de muur lopen en daarna via de zijkant verder naar voren, krijgen we direct een indruk hoe groot het gebied van de abdij is. Deze wordt bewoond door Cisterciënzer-(mooi woord voor een dictee) zusters. We stellen het bezoek even uit. Eerst willen we naar het hotelletje, 400 meter verderop, om op te frissen en uit te rusten.

Aan de overkant van de straat van het hotel staat ook een hoge muur. Zou de abdij helemaal tot hier komen, dan is ie wel erg groot? Vanuit onze slaapkamer, op de eerste verdieping, kunnen we over de muur kijken en hebben we uitzicht op een groot gevangenis terrein met een ouderwetse torens op de binnenplaats waar bewakers overzicht houden. Dit kan zo onderdeel van een filmlocatie zijn.

Als we later naar de abdij gaan, krijgen we te horen dat er alleen met een gids rond gelopen kan worden in de gebouwen omdat de gevangenis zware criminelen herbergt op het moment. Goed en kwaad direct naast elkaar hier. Napoleon heeft het klooster ingenomen en er een gevangenis van gemaakt. Later kwam de kloosterfunctie weer terug.

We regelen nog net op tijd via de VVV een slaapplaats voor morgenavond in Châteauvillain bij de plaatselijke refuge. Dit is een slaapplek speciaal voor pelgrims die de wat grotere plaatsen af en toe hebben.

Als we voor het avondeten, in de tuin van het hotel, een biertje drinken ontmoeten we Marlies. Ze is zwitserse uit de buurt van Bern en in Dover begonnen met de pelgrimsroute en wil nu tot de Alpen gaan lopen. Volgende jaar gaat ze dan weer met een vriendin van daaraf verder naar Rome. Ze zegt dat er nog twee nederlandse pelgrims, Hans en Maya, in het hotel zijn die ze gisteren ontmoet heeft. Even later ontmoeten we hen in het restaurant. Hans en Maya zijn vertrokken vanuit hun woonplaats Voorhout, bij Lisse.

We eten gezellig met z'n vijven en kletsen over onze gemeenschappelijke slaapplaatsen tot nu toe en wat ons bezighoudt. Ze hebben Sander in Namen ontmoet en ze kennen zijn verhaal gedeeltelijk. Daarnaast hebben ze via weer een andere pelgrim over de ziekte van Jos, uit Grandchamps, gehoord. Marlies heeft de camino naar Spanje ook eerder gelopen en is erg geïnteresseerd in de historie van de plaatsen waar ze komt en kan er veel over vertellen. Voor Hans(62) en Maya(59) geldt dat minder en wij zitten daar weer tussenin. Morgen willen we allemaal om 7.00 u. aan het ontbijt zitten om daarna vroeg te kunnen vertrekken, dus dan zullen we elkaar nog wel even zien.

De avond vliegt voordat we het weten voorbij en later dan de bedoeling is kruipen we het bed in. 

Op naar de nieuwe dag.