Meer Maas
Door: Cecile en Nico
Blijf op de hoogte en volg Nico en Cécile
23 Maart 2017 | Frankrijk, Givet
Pere Bruno zegt, als we vragen wat de overnachtingskosten zijn, dat hij geen pistool op ons hoofd zal zetten als we niets geven, maar dat we een donatie bij het Maria beeldje kunnen leggen. Natuurlijk doen we dat.
Als we weer op pad zijn is het echt genieten. Deze kant van de Maas is het bezoeken zeker waard. We lopen door bosachtige omgevingen, afgewisseld met weilanden waar we alleen ganzen tegenkomen. En niet te vergeten zo'n 40 senioren van een plaatselijke wandelvereniging. Natuurlijk ontkomen we er niet aan om te blijven staan praten als ze onze schelpen zien hangen aan de rugzak. Enkelen hebben (een deel van) de route naar Santiago de Compostela ook gelopen en wensen ons bon courage. We hebben een leuke uitdaging om op een wel heel smal paadje tussen de Maas en een overhangende rots te gaan. Sommigen doen het kruipende met de rugzak voor zich uit schuivend. Het alternatief is 1 uur omlopen. Bij Waulsort is het even voorbij met de rust. Een kolonie roeken heeft daar een vaste verblifplaats bij het stuw en ze hebben allen tegelijk het hoogste woord. Halverwege de route komen we bij de voormalige kerk van Hastiere. In deze Romaanse Jacobskerk staan de oudste priesterkoorbanken, zittekes genaamd, van België. In de rugleuningen staan gebeeldhouwde afbeeldingen en de Jacobsschelp is er natuurlijk één van.
Niet alles is even mooi. We zien ook veel vergane glorie. Leegstaande grote hotels en oude gebouwen waar zo het lijkt niet meer naar omgekeken wordt.
In het hotel aangekomen weet de receptionist wat pelgrims willen, hij hoeft niks te weten en stuurt ons met de lift naar boven. We zijn direct in bad gegaan want zo'n Spartaanse nacht in een Abdij gaat je niet in de koude kleren zitten.
-
24 Maart 2017 - 08:17
José:
Weer een mooi verhaal van een mooie ervaring, ik word er gewoon blij van als ik een berichtje krijg dat er weer een verslag voor me klaarstaat om te lezen, fijne dag morgen, hoe is het met de voeten en knieën? -
24 Maart 2017 - 16:29
Brigitte:
Weer een bijzonder reisverhaal pelgrimgangers. Wat een genot om te lezen! Veel succes weer samen en kom veilig de Franse Ardennen door. Groetjes xx, Brigitte en Vincent. -
28 December 2018 - 19:14
Ruud Geraeds:
Hallo Cecile en Nico,
Vandaag hoorde ik via Ton Basten van jullie wandeling naar Santiago in 2017. Ton is de vader Van Remco Basten die een relatie heeft met Tamara de Waals jullie welbekend neem ik aan. Ton had onlangs met jullie op de verjaardag van Gilles gesproken over jullie tocht in 2017 naar Santiago. Ik begreep dat het voor jullie een mooie tocht is geweest. Hij heeft jullie vertelt dat ik daar ook 2 maal ben geweest. In 2006 ben ik 25 maart vanuit Gennep gaan wandelen naar Santiago, daar ben ik 9 jullie aangekomen en 2700 km gewandeld. Een onvergetelijke ervaring waar ik nu nog steeds energie van voel. In 2017 ben ik met een vriend van mij opnieuw naar Santiago geweest, ditmaal met de fiets vanuit Gennep. Wij zijn 27 april vertrokken en 27 mei aangekomen, totaal 2500 km gefietst. Ook ditmaal weer een onvergetelijke ervaring rijker. Ik heb nu jullie eerste verslagen gelezen tot aan Dinant. Op een van die foto’s staat Pere Bruno. Mijn vriend en ik hebben daar ook overnacht op 19 april 2017 ik las het verhaal van het pistool. Wij hadden ook gevraagd wat we moesten betalen en hij zei toen hetzelfde. Wel leuk om dit zo te lezen. Van mijn wandeling hebik een verslag geschreven en van de fietstocht hebben mijn vriend enig een fotoboek verslag gemaakt, beide een mooie herinnering om af en toe weer terug gelezen en om naar de foto’s toekijken. Mijn vriend en ik gaan in 2020 hospitalero in Roncesvalles. Ik ga jullie verslag een van de komende weken verder lezen. Ik vond het wel leuk om nu al even te reageren. Als ik het helemaal gelezen heb zal ik nog eens reageren. Vriendelijke groet.
Ruud Geraeds, Gennep.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley