De RAVeL verder langs de Meuse (de Maas)

Geweldige locaties waar we tot nu toe hebben geslapen. Vannacht was dat op een buiten gebruik zijnde meisjeskamer van de familie die soms dienst doet als logeerkamer voor de pellerins, dan weer als kamertje voor de kleinkinderen en dan weer voor een schoonzusje die bij hen slaapt als ze in Namen werkt, …als verpleegster. Bij Therese en Jean mijn eerste gelukspoppetjes achtergelaten voor hun 6 kleinkinderen. Het zijn eigenlijk zorgenpoppetjes gemaakt in Guatemala. Kinderen kunnen ‘’s avonds hun zorgen eraan kwijt en ze dan onder het hoofdkussen leggen. De volgende morgen ziet alles er dan een stuk beter uit! Ze waren er erg blij mee en willen het eigenlijk aan hun dochter geven die het echt kan gebruiken.
Ook het afscheid was hartelijk en na een bedragje te hebben betaald waar je je eigenlijk voor schaamt en een paar dikke kussen gaan we op weg naar Dinant. Oeps, we komen erachter dat we een slipje van Cécile op de verwarming hebben laten liggen. Zonde, hè Cees, jij weet hoe duur hij is!
We hebben geluk, het is fris maar er schijnt een heerlijk zonnetje. Natuurlijk waait het weer, maar daar zijn we inmiddels al aan gewend. De wind is ook niet zo hard. De hele route loopt langs de Maas en is prachtig. Ongelofelijk wat een kasten van huizen staan hier. Echt genieten om te zien. Juwelen van villa’s (kakelbont), soms kastelen met mooie tuinen. In Dinant zien we op verschillende pleinen metershoge saxofonen, als kunstwerken, staan. Al snel blijkt, als we langs zijn huis lopen, dat de uitvinder, Alphons Sax, uit Dinant komt.
We slapen vannacht bij de zeventien monniken van de abdij De Notre Dame de Leffe. Onze kamer is opgeknapt maar super sober. Voor de eerste keer gaan we in de slaapzakken.
5 dagen onderweg. De eerste 3 dagen waren, inderdaad William, wennen en hadden we nauwelijks puf om wat te schrijven. Het is heel leuk om jullie reacties, en fijn om jullie aanmoedigingen, te lezen. José, geweldig om je lieve woorden steeds als eerste te lezen. Tongeren is gezellig hè, net Den Bosch. MC, ik snap je, maar jij gaat dit ook meemaken, wedden? Jan, klein blaartje en branderige voetjes, maar dat mag de pret niet drukken. Pret hebben we toch wel. Grappig dat zelfs onbekenden ons volgen. Leuk Harry Rullmann. Alvast succes voor jouw reis vanaf 24 mei, naar Rome. Dat vergeten we straks, zeker weten. Jij gaat vast ook zoveel bijzonders meemaken. Nolly, soms staan we voor een poort, en vanaf de straat denk je, wat een zooitje, kom je binnen de poort, zie je een huis waarvan je je geen voorstelling had kunnen maken. Ongelofelijk wat er allemaal bestaat! Mieke, ja onze kinderen achterlaten valt niet mee. Het gaat nog best goed. We hebben gelukkig vaak even contact via onze daantjes-app. Fijn dat je wat geregeld hebt zodat onze schildermaatjes ons ook kunnen volgen als ze willen, en goed te horen dat Ab weer op de lichtjes en donkertjes let. Fijn Ab! Iedereen heel erg bedankt voor de hartverwarmende reacties die we via deze site of andere manieren van jullie krijgen. Het geeft weer gespreksstof voor onderweg en extra moed.