De Champagne

In een ontzettend grote ruimte is een ontbijttafel voor 8 gedekt. We zijn de eersten, samen met een vrouw van rond de 28. Ze woont in Parijs, maar verblijft een week in Reims om op speciale scholen als een soort van Clinical clown, maar dan niet alleen voor zieke kinderen, op te treden. Als een Elf verkleed neemt ze de kinderen mee in een droomwereld waardoor hun angsten en problemen even vergeten zijn. Als een echte Française heeft ze het ontbijt, er is alleen jam en stokbrood, in no-time weggewerkt. Als wij de tweede koffie inschenken, schuift er een non aan van ongeveer dezelfde leeftijd. wat blijkt al snel, zij geeft les aan jonge kinderen die een rugzakje hebben. Wij hebben 2 hele grote rugzakken, maar dat is een andere categorie waarin we vallen. Grappige overeenkomst is dat beide vrouwen met een heel verschillende achtergrond naar Reims zijn gekomen met hetzelfde doel: kinderen helpen die op een of andere manier in de problemen zijn gekomen.
Nadat we Reims uitgelopen zijn lopen we al snel tussen de wijngaarden van het champagne gebied. Alle wijnstokken zijn netjes vastgezet aan draden, wel opvallend hoe kort de planten gehouden worden, hooguit 50 cm boven de grond, en slechts één rank.
We wisselen wijnvelden af met bossen, met in de laatsten erg weinig aanduidingen. Google maps stuurt ons ook nog het bos in op het eind, maar rond een uur of vijf zijn we op ons kamertje in Champillon, dat ligt in een prachtig groot dal, en we kijken door het raam uit op de wijnvelden.