Saint-Jean-Pied-de-Port
Door: Cécile en Nico
Blijf op de hoogte en volg Nico en Cécile
20 Mei 2017 | Frankrijk, Saint-Jean-Pied-de-Port
Hadden we gisteren een hond die met ons meeliep, vandaag tijdens een pauze kregen we bezoek van een schaap. Ontsnapt uit de wei en nieuwsgierig naar wat we zaten te eten kwam hij even buurten. Natuurlijk ook nog zo eigenwijs dat hij net dat gras wilde eten waar onze rugzak op staat terwijl er toch nog voldoende gras naast groeit. Als Nico hem wegduwt besluit hij om mee te lopen met de pelgrim die juist voorbijkomt. Het is goed te merken dat er nog maar één weg is, tijdens onze pauze komt er om de twee minuten wel iemand voorbij.
Vandaag gaan we naar Saint-Jean-Pied-de-Port, het toeristische plaatsje in de Pyreneeën waar veel pelgrims beginnen met hun Camino, of eindigen om volgend jaar weer verder te gaan. Voor ons de tweede mijlpaal van de drie. Het geeft vreemde kriebels in de buik als we dichterbij komen. We gaan Frankrijk achter ons laten na ongeveer 55 dagen in dit land gelopen te hebben en veel geleerd te hebben over de verschillende departementen, de taal ietwat bijgespijkerd te hebbenen en heel veel lieve mensen ontmoet te hebben die open staan voor die gekke pelgrims die te voet hun land doorkruisen. Hoe zal dit in Spanje verlopen? We hebben nog geen idee.
We zijn om 13.00 uur al in Saint-Jean-Pied-de-Port en het is er nog rustig. We hebben mooi de tijd om een een grote sportzaak in te lopen op zoek naar schoenen voor ons beiden. Cécile slaagt redelijk gemakkelijk maar helaas voor Nico hebben ze niet hetzelfde merk dat hij nu heeft en hij wil nog even wachten tot Pamplona.
We lopen nog even binnen bij de Amis de Jean Jacques. Aan een lange tafel zitten 5 vrijwilligers naast elkaar en het is intussen een komen en gaan van pelgrims die aanschuiven bij een van hen. Ze hebben veel informatie over het spaanse deel, zoals een adres- en telefoonlijst van veel slaapplaatsen. Natuurlijk ook een stempel scoren en onze derde stempelkaart kopen.
Ons slaapplekje ligt een kilometer verder op de route, we horen later dat dit ook direct de steilste kilometer is van de route door de Pyreneeën morgen. Hebben we die mooi al gehad.
Halverwege komen ons 4 Aziatisch uitziende dames tegemoet die van alles willen weten. Ze komen uit Canada, zijn van Filipijnse afkomst en maken een mooie reis door Portugal en Spanje. Als we vertellen dat we zijn komen lopen uit Nederland, 1500km, vallen hun monden open en moeten we op de foto met iedereen.
Wat later, zittend voor onze Gîte, hebben we het mooiste uitzicht van de wereld. Morgen gaan we zelf in dit schilderij lopen. Op naar Spanje, merci la France.
Vandaag gaan we naar Saint-Jean-Pied-de-Port, het toeristische plaatsje in de Pyreneeën waar veel pelgrims beginnen met hun Camino, of eindigen om volgend jaar weer verder te gaan. Voor ons de tweede mijlpaal van de drie. Het geeft vreemde kriebels in de buik als we dichterbij komen. We gaan Frankrijk achter ons laten na ongeveer 55 dagen in dit land gelopen te hebben en veel geleerd te hebben over de verschillende departementen, de taal ietwat bijgespijkerd te hebbenen en heel veel lieve mensen ontmoet te hebben die open staan voor die gekke pelgrims die te voet hun land doorkruisen. Hoe zal dit in Spanje verlopen? We hebben nog geen idee.
We zijn om 13.00 uur al in Saint-Jean-Pied-de-Port en het is er nog rustig. We hebben mooi de tijd om een een grote sportzaak in te lopen op zoek naar schoenen voor ons beiden. Cécile slaagt redelijk gemakkelijk maar helaas voor Nico hebben ze niet hetzelfde merk dat hij nu heeft en hij wil nog even wachten tot Pamplona.
We lopen nog even binnen bij de Amis de Jean Jacques. Aan een lange tafel zitten 5 vrijwilligers naast elkaar en het is intussen een komen en gaan van pelgrims die aanschuiven bij een van hen. Ze hebben veel informatie over het spaanse deel, zoals een adres- en telefoonlijst van veel slaapplaatsen. Natuurlijk ook een stempel scoren en onze derde stempelkaart kopen.
Ons slaapplekje ligt een kilometer verder op de route, we horen later dat dit ook direct de steilste kilometer is van de route door de Pyreneeën morgen. Hebben we die mooi al gehad.
Halverwege komen ons 4 Aziatisch uitziende dames tegemoet die van alles willen weten. Ze komen uit Canada, zijn van Filipijnse afkomst en maken een mooie reis door Portugal en Spanje. Als we vertellen dat we zijn komen lopen uit Nederland, 1500km, vallen hun monden open en moeten we op de foto met iedereen.
Wat later, zittend voor onze Gîte, hebben we het mooiste uitzicht van de wereld. Morgen gaan we zelf in dit schilderij lopen. Op naar Spanje, merci la France.
-
21 Mei 2017 - 12:52
Kitty:
Haha, wat een aantrekkingskracht op dieren... waarom gebeurt dit tijdens jullie tocht? Is er een stille wens voor een kleine dierentuin thuis in NL?
Succes met je nieuwe schoenen Cecile!
Lieve groetjes,
Kit -
21 Mei 2017 - 12:57
Nolly:
Zittend onder de veranda waarbij een flauw zonnetje m'n rug verwarmt schrijf ik een reactie op jullie laatste twee blogs. Omdat ik ff een foto wil terugzien van de trouwe hond ga ik naar jullie blog 'tijdelijk' om vervolgens m'n reactie te hervatten: ben ik mijn hele reactie kwijt. Ik weet niet, Nico en Cecile of jullie het hebben ontvangen maar ik kan het iig nergens meer vinden.
Vandaar dat ik gewoon lekker opnieuw reageer en vertel dat ik bij de woorden 'merci la france' een brok in m'n keel krijg. Wat heeft dit prachtige land jullie in die 55 dagen ontzettend veel geboden. Zoveel schoonheid, uitgestrekte natuurgebieden, cultureel èn culinair genot, rust, warmte van zovele lieve mensen die jullie hielpen maar bovenal vertrouwen! Vertrouwen dat jullie de weg door Frankrijk goed konden volgen en geholpen werden waar nodig, hier energie uit konden halen, al dan niet begeleid door Saint Jacques, jullie kregen de kracht dit klusje samen te klaren, iig in het grootste deel wat nu al achter jullie ligt. En de balans die jullie vinden bij elkaar zal stevig genoeg zijn om ook het Spaanse deel te trotseren. Het zal vast vermoeiender worden, de temperatuur loopt op maar luister naar jullie lichaam en handel ernaar.
Misschien komt er nòg een gids op jullie pad, weer een viervoeter of wellicht een vogel welke jullie de weg wijst of gewoon wat afleiding geeft.
De uitdaging op nieuwe schoenen te gaan lopen vind ik zeer gewaagd maar je moet natuurlijk wel goed gezoold zijn. Hopelijk wennen jullie snel aan de nieuwe stappers en zij ook aan jullie voeten haha!!
Waarschijnlijk zijn jullie vanochtend het prachtige schilderij ingestapt (mooi geschreven) vol van noord Spaanse schoonheid. Ik hoop dat jullie hier zeker zoveel energie en kracht gaan krijgen om deze laatste etappe vol genot te volbrengen.
Het zal drukker worden op jullie route maar hoe leuk is dat, zoveel andere pelgrims met hetzelfde doel, dezelfde uitdaging, te ontmoeten.
Aangezien ik een enorme Frankrijkliefhebster ben, zal ik ook zeker via jullie blog gaan meegenieten van de Noord-Spanje schoonheid, zie er nu al naar uit.
Lieverds,geniet weer van alles wat je tegenkomt en van elkaar. Jullie gaan tippie!!!
XXX. -
22 Mei 2017 - 09:18
Jan Hoekstra:
Ha Nico
Het gaat goed met jullie zo te lezen en te zien. Het lukt me niet om alles te lezen. Heb het idee dat het erg snel gaat gezien jullie al zo ver zijn. St.Jean Pied de Port heb ik ook nog speciale herinneringen aan. Heb hier ooit een vriendinnetje leren kennen tijdens een vakantie in de Pyreneeen.
succes verder en de groetjes uit Boxmeer
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
