Even bijpraten
Door: Cécile en Nico
Blijf op de hoogte en volg Nico en Cécile
29 Mei 2017 | Spanje, Espinosa del Camino
Een beetje een saaie route vandaag,. We lopen hele stukken langs een N weg, wel op een speciaal voor caminogangers aangelegd grindpad, of horen auto's in de verte. Dat vinden we jammer, maar ja zonder een saaie dag geen mooie dag.
Het mooiste vandaag zijn de ontmoetingen. Vanaf een terrasje horen we ineens: "Hé Nico!" Is het de stille japanner, die boven Cécile sliep en aan wie we ons gisterenavond uit goed fatsoen netjes hadden voorgesteld. Blijkbaar heeft hij dat erg gewaardeerd, gezien zijn enthousiasme en zijn gulle glimlach. Wij ook helemaal blij natuurlijk.
We komen in ieder geval de 3 kroatische meisjes en Nicolai, en Alexandra weer tegen, maar ook raken we in gesprek met brazilianen, een argentijn en een oudere française. Het is steeds zo leuk om dan weer frans te praten. Spaans heeft Cécile, als cursus op de mobile, en de basiswoorden lukken wel, maar een goed gesprek is echt (nog?) te moeilijk.
Op het eind van de wandeldag passeren we een vrouw en een moeilijk lopende man. We groeten, buen camino, maar bij het passeren hoort en ziet Nico aan hun hoofden gelijk dat het nederlanders zijn. De man is gevallen, niet tijdens de Camino, maar tijdens een rondje lopen in een stadje, waar ze overnachtten. Vette pech en nu heeft hij een vreselijke blauwe plek op het bovenbeen, achter, en veel last van de hamstring. Door de pijn gaat hij weer anders lopen met als gevolg, andere pijntjes en blaren. We wensen ze veel sterkte en 2 minuten later staan wij voor ons hotel. Daarna vaste prik. Douchen, de een bloggen tijdens het uitrusten, de ander slapen, wasje doen en na een uurtje nog even eruit om een het dorp te verkennen. We dachten dat Villafrancha veel groter was, maar na 5 minuten hebben we het gezien. Ach, wat erg! Nu moeten we van armoe de bar in. We zitten al een poos op een heerlijk comfortabele bank met de voeten op een poef verder uitrusten, met een sangria en biertje, als het nederlanse stel hier ook arriveert en bij ons komt zitten. Het is leuk en gemakkelijk om weer eens met nederlanders te praten. Peter (53) en Nicole(54) wonen in Helmond en lopen 2 weken om te kijken of het bevalt. Met Brabanders is het meestal niet moeilijk om het gezellig te krijgen en dat is het nu ook niet. Ze weten waar Beneden Leewen ligt en hebben er zelfs kennissen die wij ook kennen, dus dan is de wereld toch weer klein. 's Avonds lopen we , heel rustig ivm. Peters'pijn terug naar ons hotel waar we samen eten. De ober heeft de bokkepruik op en, ook al doen we goed ons best met spaans proberen te spreken en aardig zijn, er kan geen lachje af, maar het eten is lekker.
Peter en Nicole zitten in dezelfde leeftijd categorie als wij, hebben ook kinderen en kunnen overal over kletsen. Ze vinden ook veel interessant dus het kletst lekker weg. Peter is een natuurliefhebber en weet veel van vogels. Helaas weet hij niet wat voor een soort grote vogel Cécile heeft gefotografeerd met de mobiel maar hij ziet wel aan de vleugels dat het een snelle jager was.
We vragen en horen wat nieuwtjes uit Nederland. Over de politiek maar ook even over lekker "belangrijke" dingen: het gewicht van Linda en de relatie van Umberto . Haha. Heerlijk.
We nemen afscheid maar niet nadat we Peter alvast feliciteren. Morgen wordt hij 54 jaar.
Welterusten.
Het mooiste vandaag zijn de ontmoetingen. Vanaf een terrasje horen we ineens: "Hé Nico!" Is het de stille japanner, die boven Cécile sliep en aan wie we ons gisterenavond uit goed fatsoen netjes hadden voorgesteld. Blijkbaar heeft hij dat erg gewaardeerd, gezien zijn enthousiasme en zijn gulle glimlach. Wij ook helemaal blij natuurlijk.
We komen in ieder geval de 3 kroatische meisjes en Nicolai, en Alexandra weer tegen, maar ook raken we in gesprek met brazilianen, een argentijn en een oudere française. Het is steeds zo leuk om dan weer frans te praten. Spaans heeft Cécile, als cursus op de mobile, en de basiswoorden lukken wel, maar een goed gesprek is echt (nog?) te moeilijk.
Op het eind van de wandeldag passeren we een vrouw en een moeilijk lopende man. We groeten, buen camino, maar bij het passeren hoort en ziet Nico aan hun hoofden gelijk dat het nederlanders zijn. De man is gevallen, niet tijdens de Camino, maar tijdens een rondje lopen in een stadje, waar ze overnachtten. Vette pech en nu heeft hij een vreselijke blauwe plek op het bovenbeen, achter, en veel last van de hamstring. Door de pijn gaat hij weer anders lopen met als gevolg, andere pijntjes en blaren. We wensen ze veel sterkte en 2 minuten later staan wij voor ons hotel. Daarna vaste prik. Douchen, de een bloggen tijdens het uitrusten, de ander slapen, wasje doen en na een uurtje nog even eruit om een het dorp te verkennen. We dachten dat Villafrancha veel groter was, maar na 5 minuten hebben we het gezien. Ach, wat erg! Nu moeten we van armoe de bar in. We zitten al een poos op een heerlijk comfortabele bank met de voeten op een poef verder uitrusten, met een sangria en biertje, als het nederlanse stel hier ook arriveert en bij ons komt zitten. Het is leuk en gemakkelijk om weer eens met nederlanders te praten. Peter (53) en Nicole(54) wonen in Helmond en lopen 2 weken om te kijken of het bevalt. Met Brabanders is het meestal niet moeilijk om het gezellig te krijgen en dat is het nu ook niet. Ze weten waar Beneden Leewen ligt en hebben er zelfs kennissen die wij ook kennen, dus dan is de wereld toch weer klein. 's Avonds lopen we , heel rustig ivm. Peters'pijn terug naar ons hotel waar we samen eten. De ober heeft de bokkepruik op en, ook al doen we goed ons best met spaans proberen te spreken en aardig zijn, er kan geen lachje af, maar het eten is lekker.
Peter en Nicole zitten in dezelfde leeftijd categorie als wij, hebben ook kinderen en kunnen overal over kletsen. Ze vinden ook veel interessant dus het kletst lekker weg. Peter is een natuurliefhebber en weet veel van vogels. Helaas weet hij niet wat voor een soort grote vogel Cécile heeft gefotografeerd met de mobiel maar hij ziet wel aan de vleugels dat het een snelle jager was.
We vragen en horen wat nieuwtjes uit Nederland. Over de politiek maar ook even over lekker "belangrijke" dingen: het gewicht van Linda en de relatie van Umberto . Haha. Heerlijk.
We nemen afscheid maar niet nadat we Peter alvast feliciteren. Morgen wordt hij 54 jaar.
Welterusten.
-
31 Mei 2017 - 18:09
Brigitte:
Ola, we zijn weer helemaal bijgelezen en genieten weer van de verhalen en foto's. Het gaat jullie nog steeds gelukkig prima af zo te lezen. En wat een wandelaars uit vele werelddelen. Prachtig, wat een mooie vakantieadresjes vergaren jullie zo:-)). De laatste etappe door Spanje en wat gaat het snel de tijd en de kilometers. Heerlijk dat jullie tijd hebben om ook nog van de stadjes en dorpen te genieten en van de lekkere drankjes....en Spaanse keuken. Nog ruim 450? km en dan jullie eindbestemming bereikt. Hopelijk kunnen jullie daar nog een tijdje lekker bijkomen en genieten van de Spaanse zon. We zijn supertrots op jullie enorme inspanning en zijn benieuwd wat al die weken samen wandelen voor de toekomst brengt. Over voldoende drinken en eten is genoeg geschreven, dus dat laten we maar... Maak er nog mooie weken van, succes met wandelen in de warmte en tot blogs! Liefs van ons, Brigitte en Vincent, XX
PS: NEC naar Jupiler league.
Misschien proberen ff te Skypen met de familiedag 11 juni aan het einde van de middag? Maar dat appen we nog wel wat jullie daar van vinden. -
31 Mei 2017 - 19:21
Ricky Martens:
Cecile en Nico, ik geniet van jullie verhalen. Volg jullie met veel plezier. Geniet van alles, dat er nog op jullie pad komt naar Santiago -
31 Mei 2017 - 20:35
Helma:
Kijk als je dan Brabanders tegen komt op een Saaie dag wordt het toch nog een Gezellige dag!!
Dat heb je met die brabanders. HOUDOE -
31 Mei 2017 - 20:40
Jacqueline Crijns:
Dag Cecile en Nico, wat een afstand hebben jullie al afgelegd, wat mooie verhalen, indrukken en mensen komt je tegen! Geniet verder en ja respect voor jullie prestatie. Groetjes Jacqueline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
