Poulepetaten
Door: Cécile en Nico
Blijf op de hoogte en volg Nico en Cécile
27 April 2017 | Frankrijk, Saint-Léonard-de-Noblat
In Nederland is het Koningsdag maar wij hebben hier onze eigen "koning" met zijn neefje ontmoet. Met Pierre (60) en Felix(20) hebben we gisteravond gedineerd en vanochtend ontbeten.
Het is bij de ontmoeting al duidelijk te zien, aan voorkomen en kleding, dat we te maken hebben met heren van stand. Ondanks dat ze pelgrims zijn, Pierre loopt elk jaar één weekje 150 km met zijn broer maar die heeft nu last van zijn rug, heeft Pierre een keurig gestreken blouse aan met dasje en Felix is zo weggelopen uit de film van The sound of music, of Sissi, met zijn scouting cq. jagerstenue. Haartjes netjes in de krul. Dat hij een Oostenrijkse moeder heeft verklaart later op de avond alles.
Pierre heeft een bouwconstuctiebedrijf met 500 man in dienst en woont in Parijs. Niet zomaar in Parijs, maar op Isle St. Louis, dus het eiland naast Isle de Cité waar de Notre Dame op staat, midden in de Seine! Daarnaast bezit hij een kasteel vlak bij Gargilesse, waar wij langs zouden zijn gekomen als we de andere route vanaf Vézelay over Nevers hadden gelopen. (We mogen altijd alsnog langs komen! Haha)
Felix is bezig met een sabatical en wandelt één jaar door heel Frankrijk. Een tour de France maar dan lopend, om het land, de mensen en zichzelf te leren kennen. Hij is gek op hout en wil huizen van hout gaan bouwen. Het is een schatje en hij heeft van Cécile een medaillon gekregen met St. Jacques erop, waarvan we er enkele van thuis hebben meegenomen om weg te geven. Het wordt wederom een latertje na een gezellige avond en we kennen er een paar franse uitdrukkingen bij. Een waarvan we dachten: "Nou, nou, Pierre! Niet zo grof". Hij vroeg namelijk aan Silvie, de gastvrouw een 'jeune soeur'. Wij dachten dat hij vroeg om de jongere zus van Silvie, maar het betekent dat hij van de lege fles wijn de volgende wilde!
Natuurlijk hoeven we de dure flessen wijn, Bergerac, niet te betalen. Pierre trakteert, en de halve fles die over was hebben we vanochtend mooi overgegoten in het waterflesje van Cécile.
Als we afscheid willen nemen van Janne en Silvie zijn ze nergens te vinden en zit de deur van hun restaurant al op slot. Jammer. We lopen al op straat als we ze ergens horen praten. Terug en op zoek waar het geluid vandaan komt. Als we ze vinden, zien we dat ze een paar parelhoenen hebben geslacht en nu de veren van deze parelhoenen aan het plukken zijn. Dit voor de maaltijd van vanavond en voor de markt. Daarop staan ze namelijk ook nog enkele dagen in de week. (foto). We moeten denken aan de scène van Bert van Elk in het toneelstuk Sunt van de Cente in Beneden Leeuwen waarin hij steeds het podium oploopt en keihard 'poulepetaten' roept.
Geen sneeuw of regen vandaag. Wel vrij koud, dus weinig pauzes en doorlopen. We komen Vroeg aan in onze gîte bij Mme. Bigas in St. Leonard de Noblat, een oud historisch stadje, en we verwennen onszelf met een bad. Daarna boodschappen doen, waaronder noten en heerlijke Roquefort en die samen met de Bergerac opsnoepen. We komen trouwens Pierre en Felix nog tegen voor hun luxe hotel en Felix heeft gelukkig zijn korte scouting-broek waarmee hij vanochtend vertrok bij 2 graden, verwisseld voor een lange. Wel mét vouw!
Bij Mme. Bigas geen WiFi maar in de Kebabzaak, waar we een simpel maaltje nuttigen, wel. Even bijkletsen met de meiden en vanavond maar eens bijtijds naar bed.
Het is bij de ontmoeting al duidelijk te zien, aan voorkomen en kleding, dat we te maken hebben met heren van stand. Ondanks dat ze pelgrims zijn, Pierre loopt elk jaar één weekje 150 km met zijn broer maar die heeft nu last van zijn rug, heeft Pierre een keurig gestreken blouse aan met dasje en Felix is zo weggelopen uit de film van The sound of music, of Sissi, met zijn scouting cq. jagerstenue. Haartjes netjes in de krul. Dat hij een Oostenrijkse moeder heeft verklaart later op de avond alles.
Pierre heeft een bouwconstuctiebedrijf met 500 man in dienst en woont in Parijs. Niet zomaar in Parijs, maar op Isle St. Louis, dus het eiland naast Isle de Cité waar de Notre Dame op staat, midden in de Seine! Daarnaast bezit hij een kasteel vlak bij Gargilesse, waar wij langs zouden zijn gekomen als we de andere route vanaf Vézelay over Nevers hadden gelopen. (We mogen altijd alsnog langs komen! Haha)
Felix is bezig met een sabatical en wandelt één jaar door heel Frankrijk. Een tour de France maar dan lopend, om het land, de mensen en zichzelf te leren kennen. Hij is gek op hout en wil huizen van hout gaan bouwen. Het is een schatje en hij heeft van Cécile een medaillon gekregen met St. Jacques erop, waarvan we er enkele van thuis hebben meegenomen om weg te geven. Het wordt wederom een latertje na een gezellige avond en we kennen er een paar franse uitdrukkingen bij. Een waarvan we dachten: "Nou, nou, Pierre! Niet zo grof". Hij vroeg namelijk aan Silvie, de gastvrouw een 'jeune soeur'. Wij dachten dat hij vroeg om de jongere zus van Silvie, maar het betekent dat hij van de lege fles wijn de volgende wilde!
Natuurlijk hoeven we de dure flessen wijn, Bergerac, niet te betalen. Pierre trakteert, en de halve fles die over was hebben we vanochtend mooi overgegoten in het waterflesje van Cécile.
Als we afscheid willen nemen van Janne en Silvie zijn ze nergens te vinden en zit de deur van hun restaurant al op slot. Jammer. We lopen al op straat als we ze ergens horen praten. Terug en op zoek waar het geluid vandaan komt. Als we ze vinden, zien we dat ze een paar parelhoenen hebben geslacht en nu de veren van deze parelhoenen aan het plukken zijn. Dit voor de maaltijd van vanavond en voor de markt. Daarop staan ze namelijk ook nog enkele dagen in de week. (foto). We moeten denken aan de scène van Bert van Elk in het toneelstuk Sunt van de Cente in Beneden Leeuwen waarin hij steeds het podium oploopt en keihard 'poulepetaten' roept.
Geen sneeuw of regen vandaag. Wel vrij koud, dus weinig pauzes en doorlopen. We komen Vroeg aan in onze gîte bij Mme. Bigas in St. Leonard de Noblat, een oud historisch stadje, en we verwennen onszelf met een bad. Daarna boodschappen doen, waaronder noten en heerlijke Roquefort en die samen met de Bergerac opsnoepen. We komen trouwens Pierre en Felix nog tegen voor hun luxe hotel en Felix heeft gelukkig zijn korte scouting-broek waarmee hij vanochtend vertrok bij 2 graden, verwisseld voor een lange. Wel mét vouw!
Bij Mme. Bigas geen WiFi maar in de Kebabzaak, waar we een simpel maaltje nuttigen, wel. Even bijkletsen met de meiden en vanavond maar eens bijtijds naar bed.
-
27 April 2017 - 20:56
José:
Geweldig, weer met een grote glimlach jullie verslag gelezen -
27 April 2017 - 22:56
Nolly :
Bofkonten jullie: niet alleen poulepetaten gezien maar ook hotemetoten ontmoet met gladgestreken broeken en de haar in de krul. Zelfs de heerlijke wijn bergerac mogen drinken van deze Pierre die toch een aardig bedrijf heeft opgebouwd! En die mensen willen soms ook gewoon pelgrim zijn!!!
Zo trokken veel Nederlanders gisteravond na het interview met onze koning Willem Alexander de conclusie dat hij toch ook gewoon een mens onder de mensen is zoals iedereen en dat geldt ook voor Monsieur Pierre als hij lekker aan de wandel gaat!!! Respect voor iedereen maar we zijn allemaal gelijk!!!
Ik hoop dat jullie morgen weer prachtige mensen mogen ontmoeten in het even zo prachtige Frankrijk! Voor nu slaap zacht en gezond weer op!!!
XXX -
28 April 2017 - 09:31
Gerda:
Hallo buurtjes,we hebben net onder het genot van een bakje koffie,jullie verslaggelezen.Prachtig weer.Geweldige ervaring moet dit zijn.Zoveel verschillende mensen te ontmoeten! Ben beetje jaloers haha,wij zijn niet zo ondernemend.Wij beleven het nu ook beetje mee.Nou weer goede reis verder.Liefs en groetjes van Gerda en henny -
28 April 2017 - 19:42
Kitty:
Hoi hoooi Cecile en Nico,
Weer een fijn verslag om te lezen. Leuk dat jullie zo'n diversiteit aan mensen onderweg tegenkomen. Een goede voorspoedige reis verder!
Groetjes Kitty -
28 April 2017 - 21:50
Marjolein Dubbelaar:
Hoi Daantjes! Leuk om jullie verslagen te lezen. Zeer herkenbaar. Ik loop morgen naar Saint Léonard. Jullie zijn inmiddels al voorbij Limoges ? Buon camino! Geniet en verwonder! Groetjes, medepelgrim Marjolein. -
29 April 2017 - 22:02
Ruben:
tsja, als je 100 dagen gaat lopen , regent het soms, sneeuwt het soms, maar het meeste valt naast je, en
maar 7% van de tijd valt er neerslag......... wat me opvalt dat jullie zo gemakkelijk aan slaapplaatsen komen. Lopers hebben terecht voorrang op fietsers. je kunt immers makkelijker nog 10 km fietsen dan nog 10 km lopen, maar toch valt het me op wanneer ik jullie verhalen lees. ik heb bewondering voor de afstanden die jullie soms aangeven als dag-afstand. klasse hoor. Over een paar dagen het prachtige Rocamadour. onwaarschijnlijke ligging, als tegen een bergwand aangeplakt. jullie zullen het prachtig vinden.
Geniet ervan en groet vanuit Ewijk,
Ruben
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
